één keer om de zoveel jaar tuimel ik, zuiver gevoelsmatig, in een noten-, groenten- en fruitkuur, zeker niet wetenschappelyk onderbouwd, er is ook niks zo vervelend als al die theorieën daarover. maar inmiddels zit ik, zodoende, reeds aan myn tiende dag; al tien dagen lang alleen maar appels en wortels, okkernoten en ananas, en ook erg veel soep. géén vlees, geen één kruimel brood (nog het belangrykst), geen mayonaise, geen pizza, you name it.
vanuit deze ascese pas, verschynen de culinaire visioenen. de vitalski-blogger zal dit wel kennen: je gaat met erg veel honger op restaurant; het duurde een beetje te lang voor je kan bestellen, en nog langer voordat er geserveerd wordt; en dan verschynt daar op een ogenblik, alvast, als een aanloop, dat korfje met gesneden stokbrood en één klein potje kruidenboter. ik weet niet hoe dat met jullie zit, maar zelf speel ik dan dat gehele mandje én die gehele botervloot naar binnen - het hoogtepunt van het diner...
-dié verleiding is het nu, waar ik permanent tegen opboks... die goed bruingebakken mergeuz-worstjes hier in het vergiet... die warme spaghetti die luv voor de kinderen heeft klaarstaan... die stàpels pizza-dozen die daarjuist, op de repetitie, gratis in de rondte gingen...
goed - wat ik hiervoor terugkryg, is ook lekker... als het even meêzit, wil ik dit twee maanden zien te rekken... het gaat dan ook alsmaar meer vanzelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu