vandaag, met name rond de middag, dan toch wél een eenzame wandeling kunnen afleggen, eentje van toch twee uurs deftig doorstappen, langs prachtig in bloei staande velden. ook een paard tegengekomen dat kennelyk was losgebroken, het liep wel rustig maar er was geen sterveling in de omtrek te bekennen.
die expeditie was dus nog nét op tyd, want straks, zaterdagmorgen, zyn we hier weêr foetsie.
een erg luie vacantie is dit geweest; ziehier de balans:
*gewerkt aan de belcanto-musical: nul uur.
*gewerkt aan de bauwens-monoloog: vier uurs.
*gewerkt aan andere teksten: twee keer één uur.
*gelezen in stokers drakula: 100 bladzyden.
*gelezen in die zes andere boeken die ik byhad: nul bladzyden.
*gezondigd tegen het fruitdieet: vooral vandaag heel erg. waar ik nu wel uit leer dat het precies vooral voor brood is dat ik moet oppassen... jammer want er gaat niks boven een goed belegd vers stuk goed gebakken brood.
gelukkig ook opvoedkundig was dit het meest relaxte verlof in vyf jaren; doordat mollie en rocco james conan genoeg hadden aan hun peers, die twee andere kindjes die met ons meê waren; dus de vier ouders éindelyk ademen, éindelyk zélf ook kunnen leven! aan alle moeders en vaders met kinderen van één- of tweejarige leeftyd: hou vol, er komt wel degelyk verlossing!...
al gaat er voor je eigen geluk toch niks boven hun geluk, dwz er gaat niets boven het mogen zien dat zy zich zo hard amuseren, bvb door keihard met hun step over de dyk weg en weêr te sjezen, de meeuwen te voederen, duinbloemen plukken als bezeten, ...
dus weinig goesting om antwerpen-grad weêr op te zoeken, ook veel gedoe aan m'n kop daar en dan. gelukkig is het maar voor één week...
Heerlijk en herkenbaar, zoals jij over de kindjes praat. :)
BeantwoordenVerwijderen