lichte angstaanvallen. die te maken hebben met: niet weten wat te moeten doen. hier, aan de deur, hangt een was-lyst van allerlei kleine kut-jobjes, genoeg om een halfjaarlang meê bezig te blyven - maar: die zyn van een andere dimensie, daarover gaat het niet.
voorts juist het idee dat ik de laatste tyd aan het wegzakken ben in een soort algemene domheid. hoe scherp en creatief waren myn zintuigen én myn psyche toen ik een krachtige tiener was - wat schiet daar nu nog van over? wat, behalve de lome herinnering? ook 2001 was een erg goed jaar, zo sprankelend...
in de tuin zyn de konynen lastig. gedurende die éne week dat we niet thuis waren, hebben ze het zichzelf aangeleerd om holen te graven, soms van precies één meter lang (wel nooit recht naar beneên - integendeel, gelukkig maar...) die holen zelf weêr dichtgooien, is niet eenvoudig, temeer daar je wel zeker moet weten dat ze er op dat ogenblik niet in zitten.
maar oké, alles komt goed. daarstraks waren we, op een bradery op het kerkplein, de kleine rocco james conan gedurende vyf minuten helemaal kwyt. gedurende dié minuten zie je alles in goed perspectief:"god! gooi hem in myn armen! alle rest heeft nul betekenis!" meteen daarop zagen we hem aan één of ander springkasteel in de verte, zyn beurt staan afwachten - dus okay; "we mogen niet klagen!"
het is zomer, dus "we moéten ervan profiteren!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu