actua

"de afspraak" op canvas gisteren... ik had daar echt niet in karl van den broeck z'n plaats willen zitten... met dat soort van discussies, waar je niet van slaapt, waar je van onderdoor gaat... überhaupt zou ik geen polemiek willen voeren, in het verleên heb ik dat, op myn eigenste, dus ietwat lagere niveau, een paar keer gedaan, en ten eerste: je wordt er ziek van, ten tweede: je kan toch niks winnen. niks tegenover het publiek en al helemaal niks in een rechtzaal.

    snachts lig je, in plaats van braafjes te slapen en dromen, al je vele, koortsachtige argumenten op een rytje te zetten, keer op keer... je voert iedere mogelyke discussie in je hoofd, in cirkels... je wil eigenlyk véchten, dwz fysiek; dwz: boksen of zo, om die tegenstander lichamelyk af te rossen; maar: dat mag niet; dus: in plaats daarvan, zit je met die hooikoorts in je eigenste schedeldak te borrelen en te broeien, te woelen... eventjes naar beneên, voor een glas water; iemand van je gezin, die in je huis rondloopt, vertelt je een grap; maar die grap dringt niet tot je door. je verschroeit van ernst en je weet het - maar: je kan er niks tegen beginnen.

    alain grootaers (spel ik dit goed?), die werd zo ook eens, vyftien jaar terug, gesandwicht; die heeft toen gewoon "fuck alles" gezegd, en die is met z'n gezin naar spanje verhuisd, als paardenmelker.

    je zag wel dat die advocaat tegen wie karl het moest opnemen, qua mensensoort behoort tot de categorie "opgeblazen vlaamse kwallen met nief binnengekomen geld", maar: zyn argumentatie kwam sterk over, waterdicht en gedecideerd...