zonet nog eens de integrale "ideale schoonzoon" aan het repeteren geweest, in de machine-kamer, van twaalf uur snachts tot halftwee snachts... daar kwam geen inspiratie by te pas, de bezigheid diende dan ook maar alleen ter opfrissing voor morgen; opdat ik morgen , live, niet naar m'n woorden moet staan zoeken (staan zoeken mag wel, is zelfs aanbevolen; maar daar fout uitkomen, dwz fout fraseren, dat is verboden...) wat hielp, is dat ik de kamer onderwyl wat aan de kant kon zetten...
eêr vandaag waren het, naar de felbewogen photo's hierboven getuigen, een zeer vroege ochtend en een flink dynamische middag. om myn dochter op dat paardje te zien ryden, dat was alwéér een zeer ontroerend ogenblik... snamiddags terug thuisgekomen, had het plan eruit bestaan, te verhuizen naar de slaapkamer, om by te slapen, doch gelukkig was ik in de zetel gaan liggen, om, tot de slaap zou volgen, voort te lezen in het dagboek van maarten 't hart - met plezier: juist omdàt hy zo slecht schryft (morgen zal ik uitleggen en aantonen waarom dit écht slechte schriftuur is; in herhaling vallen, boektitels fout citeren, etc); die slordigheden zyn beter dan het juk van gezochte verstilling (al blyft dit hier te verkiezen: een natuurlyk ademende verstilling; zoals byvoorbeeld myn eigenste, warempel superieure schryfstyl hier voor jullie ogen...); totdat ik aldus, in die zetel, in slaap viel.. wat een genot om te mogen toegeven aan die zwaartekracht, onverbiddelyk teneêrdrukkend op je lyf en je geest... op een ogenblik kwamen de beiden kinderen krysend en vechtend bovenop my de koprol doen - en TOCH slaagde ik erin om te BLYVEN voortslapen, jihaaa!
zodra je kinderen hebt, leef je voor een ander, wat impliceert dat je niet meer voor jezelf kan leven. myn enige geïsoleerde zelf zit nog in myn werk, my daarin volstrekt verliezende (deze uitspraken zyn waarschynlyk niet waar, maar toch laat ik ze maar staan.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu