zaterdag 31 december 2016
state of being, 31 december 2016
kom tot ons, o woorden, o zinnetjes, desnoods maar een stuk of honderd. "bladvulling" is geen belediging, "behangpapier" kan ook erg mooi zyn.
door het vaderschap, dat zes jaar geleên by my insloeg, loop ik allerlei realiteiten mis; misschien was ik anderszins vyf keer in new york geweest, wellicht had ik my veel meer boeken weten aan te schaffen; maar: het cliché dat daar andere realiteiten voor in de plaats komen, treft doel; daarstraks stond ik, in de plotselinge vrieskou, recht tegenover zo'n grootse, weldoordacht bevlekte paardenkop, die naar my terugkeek, witte wolkjes uitasemend in myn richting, en ik sprak tot dit dier hardop:"mollie wou deze ontmoeting; door hààr leren wy mekaâr nu kennen."
voorts weêr vier uur lang het huis lopen opruimen. altyd, doch met de feestdagen méér nog, komt er zovéél speelgoed naar binnen, langs alle ramen en deuren en kieren, dat je simultaan met kruiwagens ànder speelgoed moet wegdragen, of je komt vast te zitten. het erge zyn de stukken en brokjes waar je geen onderdak voor kan verzinnen; één plastieken nylpaard, één zaklamp; dwz je kan geen doos nemen die apart zou dienen voor plastieken nylpaarden; je kan ook niet een aparte hoek in de kast reserveren met het etiket "zaklampen".
al sinds jaar en dag speel ik, zoals jullie weten, met het idee om uit deze blog, o lezers, een soort dagboek te destilleren; de voorbye paar dagen ben ik daar savonds weêr 'ns meê bezig geweest; zodoende was ik daarstraks de eerste helft van het jaar 2011 nog 'ns aan het herbeleven... rocco james conan was er nog niet, mollie was een baby die toen reeds preciés even veeleisend en onmogelyk was als vandaag; met jowan petit bereidde ik de voorstelling voor getiteld "een toneelstuk over alles", en in "meubelen pluym" speelden-ik "de gelaarsde kat"... ik woonde in principe nog apart, in de lindeboomstraat, waar ik met heimweê aan terugdenk, al sliep ik meestal by luv in de klappeistraat... vooral daardoor toch een totààl ander leven dan hetdeze, van vandaag...
het internet gaat hier weêr erg traag; eind van de maand, surfvolume weêr byna op. we tanken by, maar kennelyk niet bestendig...
(de "state of being" van vandaag is niet veel soeps, maar juist daardoor toch ook weêr apart...)
vrijdag 30 december 2016
afterLink
in "wake me up before you go-go" is er een basstem die om de zoveel maten zegt:"jitterbug!" wat is dat? dat is een dans uit de jaren 30, geambassadeerd door cab calloway...
donderdag 29 december 2016
vier biografemen
1. de australiër philip mc-clean is de enige mens ooit die werd vermoord door een kalkoen.
2. de engelsman garreth jones is een van die acteurs die op het podium doodging aan een hartaanval, juist terwyl hy de rol speelde van iemand die aan een hartaanval doodging...
3. de engelsman basil brown ging in 1974 op achtenveertigjarige leeftyd dood wegens een overdosis vitamine 1; hy dronk op tien dagen tyds veertig liters wortelsap...
4. in 1982 stierf david grundman omdat hy, al oefenende met zyn geweer, van dichtby op een grote cactus schoot, die algauw op zyn lyf kwam neêrgevallen...
poëtische mymering
soms overkomt je, wanneer je sereen bent,
een bescheiden maar onverwacht inzicht,
een her-inzicht rond iets kleins,
waardoor je met een stille zucht
per ongeluk een zekere
lach uitstoot, onbedacht.
een lach die de wereld begroet,
door uit jouw mond te zyn ontsnapt.
wanneer ik op myn sterfbed lig,
hoop ik terdege
dat zo'n verlichte, kleine lach
myn laatste twee seconden vult.
the world according to tv-series (repost)
waarom een teveel aan tv-series je kyk op de wereld aantast...
1. als je een auto-koffer ziet, is de kans erg groot dat er iemand in vastgebonden ligt.
2. zelfs de meest verschrikkelyke snywonden kan je zelf, eigenhandig, weêr dichtnaaien - zolang je ze op voorhand maar voldoende ontsmet.
3. mensen met één of meerdere kogels door hun lyf, kunnen wél nog voortlopen, en zelfs nog, als het moet, in een auto kruipen, en voort-ryden ook; zolang ze maar laten zien dat ze wel degelyk erg veel pyn lyden.
4. in een lyf-aan-lyf-gevecht is het onvermydelyk dat je vroeg of laat een molentje draait of een flikflak presteert.
5. boven iedereen die macht heeft, staat er altyd iemand die nog méér macht heeft. maar die kryg je pas later te zien.
6. het is altyd mogelyk om, plotseling en onverwacht, vele miljarden cash te verdienen.
7. er bestaan eigenlyk geen kinderen, en zéker geen kleuters.
8. het plaatsen van afluister-apparatuur is ongelooflyk gemakkelyk.
9. orale seks is modieus.
10. 200 kilometers per uur door een binnenstad spookryden is heftig, maar absoluut haalbaar.
11. als je een pyl in je lyf hebt, moet je die er eigenhandig weêr uittrekken, en daarna voort-strompelen. zolang je maar laat zien dat je ondertussen erg veel pyn lydt.
12. wie eventjes niet meer goed weet in welk jaar we nu juist leven, moet vlug de televisie aanzetten. er is altyd een president aan het woord.
reklaâm
je kan ze super-eenvoudig bestellen, een groot deel van myn ongelooflyke romans en myn dichtbundel; byvoorbeeld alleen al by bol.com:
https://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresultaten/Ntt/vitalski/N/8299/Nty/1/search/true/searchType/qck/defaultSearchContext/media_all/sc/books_all/index.html
woensdag 28 december 2016
onder/over/schat
onderschat: dan st. germain (photo)
naar waarde geschat: de slag om stalingrad
state of being, 28 december 2016
de feestdagen tussen kerst en oudjaar in... het goeie is dat iederéén nu erg lui is; dus de paar mensen die toch wél aan de slag zouden willen, kunnen ook niet, wegens technisch werkloos (bvb: om te bellen, moet je met twee zyn...)
tot elf uur geslapen... rondgelummeld in huis... met luv en de kinderen uitgebreid naar het rivierenhof... kikzelf en de kinderen in de speeltuin, onderwyl luv in het kasteeltje van het rivierenhof alvast kipfilet met frieten in peperroomsaus ging bestellen - geen ideaal idee, immers goed weet hebbende van de legendarische traagheid van de service aldaar. na quasi een uur in wachtty rondhangen, nog stééds niet binnengefloten; koude voeten, invallende schemering; de kinderen die niet meer "spelen" maar zich in de klimgetouwen "laten hangen"...
toch viel het diner erg goed meê...
dan plankgas naar westmeerbeek. aldaar, onderwyl het volk binnenkwam, in afwachting van de aanvang van myn optreden, beneên in een zetel aldaar een power-nap gepresteerd. is vreemd wakker worden:"waar ben ik? ah ja, in een woonkamer... welke woonkamer, alweêr? ah ja, van die sven dinges... eh, waarom? ah ja, binnen vier minuten hier gaan staan optreden... met wat voor 'n verhaal alweêr?"
de gig ging erg goed, 75 minuten zonder pauze, geleidelyk aan goed op dreef... wel onderhand eens goed uitzoeken waar er allemaal pauzes moeten kunnen...
raar: de heenweg duurde, geleid door de gps, een uur; de terugweg, eveneens met de gps, een halfuur...
mistig op de baan, nochtans...
de auto in de garage, zometeen gaat het vriezen...
morgen easy life, uitslapen en niks doen...
-end
vyf amerikanen in een kapotte tank proberen een legioen van 300 nazi's tegen te houden...
maandag 26 december 2016
agenda
info mail vitalski3@gmail.com
waar was je op tweede kerstdag (maandag)
eerste paard-ry-les...
super-aangrypend...
dat moet toch knap vermoeiend zyn geweest ook, want daarstraks, vanavond, viel ze voor het eerst in acht maanden ongeveer vanzelf in slaap...
state of being, 26 december
zonet nog eens de integrale "ideale schoonzoon" aan het repeteren geweest, in de machine-kamer, van twaalf uur snachts tot halftwee snachts... daar kwam geen inspiratie by te pas, de bezigheid diende dan ook maar alleen ter opfrissing voor morgen; opdat ik morgen , live, niet naar m'n woorden moet staan zoeken (staan zoeken mag wel, is zelfs aanbevolen; maar daar fout uitkomen, dwz fout fraseren, dat is verboden...) wat hielp, is dat ik de kamer onderwyl wat aan de kant kon zetten...
eêr vandaag waren het, naar de felbewogen photo's hierboven getuigen, een zeer vroege ochtend en een flink dynamische middag. om myn dochter op dat paardje te zien ryden, dat was alwéér een zeer ontroerend ogenblik... snamiddags terug thuisgekomen, had het plan eruit bestaan, te verhuizen naar de slaapkamer, om by te slapen, doch gelukkig was ik in de zetel gaan liggen, om, tot de slaap zou volgen, voort te lezen in het dagboek van maarten 't hart - met plezier: juist omdàt hy zo slecht schryft (morgen zal ik uitleggen en aantonen waarom dit écht slechte schriftuur is; in herhaling vallen, boektitels fout citeren, etc); die slordigheden zyn beter dan het juk van gezochte verstilling (al blyft dit hier te verkiezen: een natuurlyk ademende verstilling; zoals byvoorbeeld myn eigenste, warempel superieure schryfstyl hier voor jullie ogen...); totdat ik aldus, in die zetel, in slaap viel.. wat een genot om te mogen toegeven aan die zwaartekracht, onverbiddelyk teneêrdrukkend op je lyf en je geest... op een ogenblik kwamen de beiden kinderen krysend en vechtend bovenop my de koprol doen - en TOCH slaagde ik erin om te BLYVEN voortslapen, jihaaa!
zodra je kinderen hebt, leef je voor een ander, wat impliceert dat je niet meer voor jezelf kan leven. myn enige geïsoleerde zelf zit nog in myn werk, my daarin volstrekt verliezende (deze uitspraken zyn waarschynlyk niet waar, maar toch laat ik ze maar staan.)
state of being, kerstdag 2016
vitalski:"als mensen ouder worden, nemen hun projcten af, zodat er niets meer voor ze is om naartoe te leven. maar ik heb een plan; zodra ik, na alles, in een bejaardenhuis zal zyn beland, zal ik weêr drastisch beginnen te blowen; iedere voormiddag een flinke joint, en iedere namiddag een halve fles porto. en dan zo naar de radio luisteren en door het raam zien en nog een joint opsteken."
serge:"tamelyk goed plan. ik ga als ik in een bejaardenhuis zal zyn beland, eindelyk met heroïne beginnen."
enak baeken:"in het leven is alles heel simpel uit te leggen, en je dromen kan je het best heel diep begraven en vergeten."
jeroen baeken wist ons te melden dat er een vrachtwagen door de stad rydt, met daarop de slogan:"een aardappel verveelt nooit."
myn moeder tegen myn vader:"stop maar met schaken, je peigert je hersens te erg af, straks kryg je weêr een beroerte." myn vader:"deze schaakparty is zo spannend, dat ik er een beroerte voor over heb."
by rode wyn-vlekken op het tafelkeed: niét zout er op kappen, maar wel witte wyn er op kappen.
romain:"vroeger konden naties met elkaâr in conflict geraken. nu kunnen die naties zeggen: het waren niet wy, het was een terrorist."
rocco (weêr thuis, wenend):"we moeten terug naar opa en oma, ik ben myn krokodil vergeten." papa:"ik zal die straks gaan halen." mollie (fluisterend):"ik heb die krokodil per ongeluk kapot gemaakt." luv:"dat speelgoed is by nonkel jeroen tien jaar meêgegaan. jy hebt het een halve minuut in je handen, en het is kapot." papa (twee uur later, mollie wakker geschud om het haar te kunnen melden):"opa heeft die krokodil weêr kunnen maken."
gert van lerberghe, fb:"deze keer was het écht 'last christmas'..."
oldschool
