state of being, 26 januari 2017

gisteren pas om vyf uur snachts gaan slapen. dus vandaag pas om twaalf uur smiddags weêr opgestaan. zynde nog nét op tyd om de thuiskomst van de kleine tegenvoeters voor te zyn.

     temidden van hun relatieve drukte wel nog tamelyk veel kunnen lezen. ook wel meê moeten tekenen, onderwyl evenwel onze viltstiften byna allemaal kapot zyn. mollie bloom is de gehele tyd aan het palaveren over "atlantika", een land waar ze naartoe wil reizen. als ik haar zeg dat er in dat atlantika van haar, in waarheid een soort van aardvarkens overleven die jou wel aanvallen, maar dan altyd alleen maar je voeten opeten, omdat ze alleen maar die voeten heel erg lekker vinden, zegt mollie na enig nadenken:"papa, dat wil ik wel geloven - maar: ik kàn het niet geloven."

    rond een uur of halfvyf te voet door de koude vrieslucht naar de bakker, voor bruin brood.

    rond halfzes belde luv naar de tibetaanse traiteur. al die dingen die je tegenwoordig aan huis kan bestellen, kosten onderhand goedkoper dan wanneer je ze zelf, naar je goeie voornemens, eigenhandig gaat lopen uitbakken en afkoken; want: als je zelf gaat uitbakken en afkoken, moet je er ook de kosten van het water byrekenen, dat je nadien gaat nodig hebben om de vaat te doen.

    savonds repetitie met "de jammerklacht" in ghost-town, de studio van geert vanbever te hemiksem. om de hoogzwangere lut van nooten te vervangen, die nog drie weken te gaan heeft, stapt de heel andere muzikant martinus wolf nu meê in de ring...

    tot dusver zat ik netjes binnen m'n financiële rooster - maar: dan zou de maand vandààg hebben moeten eindigen, op m'n verjaardag (ben verdomme 46 geworden...) de staart van januari is ongemeen lang - jesus: nu nog eens zes dagen te gaan - met érg veel kosten, met name investeringen in de showbiz... byvoorbeeld, lezers: victor glorieux moet grys haar hebben; myn visagiste heeft my dan maar meteen, waarom ook niet, tién nieve verfbussen besteld; immers: per gig verbruik ik er twee en een half. voorts: een photo voor de nieve affiches - de photograaf werkte tot dusver gratis, maar zit nu zelf in zo'n erg financieel dal, dat ik hem om ethische redenen toch wel moét betalen. voorts: van dat optreden zaterdag, heb ik een video-opname nodig - et cetera. dit stop niet. maar ja - ik ben nu eenmaal een circusdirecteur... uiteraard ben ik alles by mekaâr wel degelyk in myn element...