state of being, 29 april 2016

een stille dag, tussen twee drukke dagen in geprangd. acht uurs aan één stuk door geslapen, met allerlei rare dromen, dewelken-ik inmiddels evenwel ben vergeten. dan rustigjes aan naar het kiel gereden - hoewel "rustigjes aan" niet echt de volmaakte term is, het is meer een kwestie van je eigen zelf stapvoets voort-drukken, om de halve meter koortsachtig uit je doppend ziend om toch zeker maar niemands voeten er af te ryden.

    de mevrowu die ik op het kiel aantrof, chantal boes van het project "kip killie", bleek eveneens uit het noord afkomstig, dwz: voor ons beiden was de overtocht nodeloos geweest, ze woont by me thuis achter de hoek...

    snamiddags op stap met de kinderen - het is schooltyd, maar ze zyn allebei ziek - je denkt van niét, doordat ze vrolyk weg en weêr steppen en in onze zetels weg en weêr springen, nooit zonder koprol; doch een anderhalf uur later komt er bloed uit hun oren, en kunnen ze zich ineens totaal niet meer ademen. vandaar.

    in de fnac heb ik mogen bemerken dat uitgevery dupuis klaarblykelyk al een tydlang zeer naarstig bezig is om zyn reeksen uit het atoom-tydperk opnief op de markt te brengen, fantastich mooi omkaderd en ingeleid en uitgeleid. de heruitgegeven robbedoezen had ik al, maar nu ook "jerry spring" en "johan en pirrewiet" en dergelyken hebben zo'n kolossaal mooie reeks... van laatstgenoemde heb ik deel één dan maar meêgenomen, nochtans totaal geen tyd hebbend om te lezen...

    van myn pa is er ook een nief boek uitgekomen, "wykende verten", daar moet ik ook dringend eens in beginnen!!...

    "hatfield & mccoy" op netflix: we moesten, van die gehele serie, alleen het allerlaatste kwartier nog zien - maar: de firma heeft die serie aldus opeens, zonder boe of zonder bah, weêr van zyn fonds weggehaald, wat is dat voor onrype flauwzooi??

    in plaats daarvan de eerste tien minuten van "fargo" bekeken. de beste tien minuten televisie die ik ooit zag, zonder overdryven!!... doch intussen was luv ingeslapen (die al wakker was van vyf uur sochtends, door de schuld van rocco james conan...)

    morgen vroeg op, dus hier laat ik het by...

    rocco james conan ligt aldoor te brullen en wenen, namelyk met oor-pyn...