elf uur in de voormiddag. op straat is er weêr, honderd meters verderop, in zyn deurgat, die zondagsschilder bezig, met zyn schilders-ezel; hy kan zyn zeelandschappen niet inkleuren zonder daarby zeer luid de radio te hebben spelen; "unchained melody" en "whiter shade of pale" in herhaling. zodat ik na vyf uur slaap reeds styf rechtop zit. de enige ruimte by ons thuis die niét op de straatkant uitkomt, en waar het dus rustig blyft: luv haar badkamer (ik ben alleen thuis, de gehele middag...) (hoewel, neen: de lange patrick is er ook, beneên in de tuin, naarstig bezig het plafond van het terras af te steken, alle rotte plekken eruit, met een klein schaafmachientje. wat ook wel herrie veroorzaakt, doch: doordat die herrie duidt op vooruitgang aan het huis, is het een soort herrie waar je juist vredig van wordt...)(alleen oppassen dat de konyntjes de losgekomen brokken verf niet opeten...)
op een matras op een stapel kussens, geleund tegen de badrand: voortlezen in de shelley-biographie, welk uiterst uitgebreid en gedetailleerd geschrift my werkelyk kéihard in zyn ban heeft, juist doordàt het zo krankzinnig uitgebreid is... boottochten naar ierland by stormweêr... discussies met william godwin (1756-1836), die ik steeds voor een revolutionair hield, maar die door shelley nu voor my wordt ontmaskerd als een laffelyk salon-socialist...
waarom zich dermate willen verdiepen in die aller-prilste negentiende eeuw? voor myzelf in wezen zeer kinderachtig: alleen maar om te kunnen lezen over een wereld waar geen auto's rondreden.
hic en nunc baart die miljarden-deal voor wapens aan saudi-arabië my kopzorgen, zo erg dat ik er niet van kan slapen, zeker niet als ik aan myn kindjes denk. saudi-arabië: mensenrechten-activisten krygen er stokslagen. executies grypen er plaats aan de lopende band - op basis van bekentenissen die worden afgelegd in folterkamers.
hoe, vorige maand al, die afgryselyke reynders zich er zo gemakkelyk vanaf heeft kunnen maken, dat is ook echt verbysterend. dat wil eigenlyk gewoonweg zeggen: er is geen regering.
voorts alles okidoki. een aanslag in manchester maar alles okidoki. bezig met indian tonic schweppes te drinken. john coltrane op de radio... alle facturen de deur weêr lekker uit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu