state of being, 26 juni 2017

omgeving - myn hier gisteren genoteerde weêrzin jegens de gewelddadig klinkende nacht in deze buurt, blykt vandaag van geen pathos; hier om de hoek, in de florastraat, zyn er twee automobielen frontaal op mekaâr gebotst. om in een woonwyk frontaal op mekaâr te botsen, daar moet je echt al keihard je best voor doen! de politie kwam ter plaatse - maar werd bekogeld met eieren en met een steen. vandaag vertelde de moeder van emiel, by wie rocco ging spelen, over een gelykaardige rel op het terlo-plein. armageddon komt dichterby.

    nu, laat vannacht, is het wel weêr rustig. het ook wel juist een voorrecht zynde om hier middenin te wonen, om het niet te moeten vernemen vanuit een bange zetel ergens in de pampas, langs toch altyd zeer achterlyk gemaakte televisie-reportages.

fysiek - de gehele vrydag en de gehele zaterdag was het my raar ten gemoede, vanwege dat ene glas absint op donderdag. een lichtjes bedwelmende griep, die zich vanwege de buitenmatige hitte niet als dusdanig liet detecteren? vooral telkens vlak voordat ik moest optreden, wist ik my eigenlyk te slap om te helpen donderen. maar goed, dan toch, in de praktyk, de boel vakkundig doorwaad. zaterdagmorgen wel een dafalgan verorberd. vandaag alleen pyn aan die rechtse voetzool, weêr - misschien is het een cyste?

    drie dagen geleden te snel ryst gegeten. myn teêre slokdarm weigerde dienst. verstikking. naar de lavabo gerend om, inderdaad, de boel er terug uit te kotsen. dit had ik nog nooit meêgemaakt.

arbeid - dat libretto is ongeveer klaar. hier had ik eerst, één jaar geleden, aandachtig een schema voor opgesteld, en daarna, in mei en juni, heb ik er iedere dag aan geknutseld en geschaafd; maar wat, lezers, als nu eigenlyk feitelyk, door god gewogen, die gehele tekst honderd procent knudde is, in de grond? wat dan? dat ik my nu dagenlang buig over nog één woord of één uitroepteken meer of minder - maar dat, in waarheid, het volstrekte geheel volstrekte brol is? dan heeft "corrigeren" geen avance - dan kan je dat libretto alleen maar op tafel gooien en zeggen:"sorry. het is mislukt."

    myn vorige stukken ("een held van by ons", "pech en geluk" en "constance en mathilde") hadden telkens een uitzonderlyk uitgebreide soundtrack - maar: die kon je ook nooit helemaal op voorhand bepalen. je kan de effecten van muziek niet raden op voorhand, je moet dat soort dingen live uittesten. dus hoe kan je een musical beoordelen aan het script? 

nachttyd: ik begin precies moê te worden... geplaagd als ik hier tevens word door één mug...