column streekkrant antwerpen

EZELSBRUG

Er kunnen in Antwerpen nooit tevéél kinderboerderijen bestaan. Nog altijd denkt de helft van onze kinderbevolking dat melk wordt gemaakt in de Delhaize, en dat vlees wordt geboren in blik. Vorige zomer wilde ik, voor de Zomer Van Antwerpen, een toneelstuk maken met op de achtergrond, op scène, drie levende kippen. Hoewel ik die beesten compleet met rust zou hebben gelaten, stak de dierenbescherming er een stokje voor: géén levende dieren in het theater! Dat klinkt nobel: opkomen voor de dierenrechten - ik doe het zelf ook! Maar in waarheid is dit misdadig - want hoe kunnen we nu, als stadsmensen, nog méér vervreemd geraken van dieren, van biologie, van natuur?

Terecht zeer beroemd is de Stadsboerderij op de Lievevrouwkesbosweg te Wilrijk, niet ver van de Ikea. Op sommige dagen worden hier zelfs begeleide cursussen gegeven in schapen scheren. Ik heb dat eens één keer mogen meemaken, en ben toen ook zélf per ongeluk geschoren geworden - maar: ook dàt was dus feitelijk een aanrader. Voorts is ook de Pachtgoedhof in Kruibeke een leuke plek, maar het rare is dat de openingspolitiek er volstrekt tegengesteld is aan die van alle andere boerderijen: in Kruibeke gaat het open vanaf oktober tot eind maart. En éigenlijk, ten slotte, wil ik hier ook het cowboydorp “El Paso” in Wuustwezel snel aanprijzen. Da’s géén boerderij, maar er lopen wel prachtige paarden rond, én gratis vrouwen in negentiende eeuwse korsetten!

Specifiek deze zomer staat evenwel de kinderboerderij van het Antwerpse Rivierenhof op nummer één. Dit lustoord heeft een moeilijke tijd achter de rug: in het grote park lopen er diverse, slimme vossen rond, die in de boerderij al ettelijke tientallen kippen, vogels en konijnen zijn komen weghappen. Da’s een ramp, maar er valt niks tegen te beginnen: die vossen worden van overheidswege beschermd, en ze wéten het. Ter compensatie is er in het Rivierenhof nu evenwel, uitgerekend in de populaire maand augustus, een waarachtig ezelsjong geboren geworden. Da’s geen sinecure, een ezelin is mooi veertien maanden aan één stuk door hoogdrachtig. Maar hier is het dus gelukt. En nu zijn de boerenknechten die er werken, nog altijd hard op zoek naar een geschikte naam voor het beest. Ik zou zeggen: Eeyore? Donkey Kong? Conchita? Of anders eenvoudigweg Don Vitalski, daar doe je nooit iets verkeerds mee...