meestal ben ik bly om weêr thuis te komen, maar heden bekruipt my, uitzonderlyk dus, een kleine post-vacantie-blues; was ik maar wél nog daar, aan het water, in dat zalige bed, in die uitstekende boslucht, met de fietsjes van de kindjes speels tegen het houteren tuinhek. terugkeren is niet mogelyk, die tent blykt de rest van het jaar reeds verhuurd... begrypelyk genoeg...
in beerse-dorp nog een omelet gegeten, mollie van de manège gaan halen... we zyn zoveel samen, dat de kinderen intussen helemaal verslaafd zyn aan ons, ze kunnen geen minuut meer zonder ons.
toch, aldoor tussendoor, wroet ik voort in de machine-kamer. de tania-monoloog - slotscène nog eens herzien... morgen het middenstuk nog eens bezien, en dan het verhaal weêr loslaten voor enige tyd, wegens andere drukten...
morgenmiddag zie ik danane bazooka, ter bespreking van de kostuums voor de belcanto-musical...
het weêr is zeer mooi. de straat hier is tamelyk rustig. het zomert in barakstad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu