donderdag 28 september 2017

state of being, 28 september 2017



de kinderen van school gaan halen smiddags. daarom vanaf smorgens al gestresst. wel soms in slaap vallen, maar dan dromen dat je dagen te laat op die school arriveert. hierdoor de gehele dag best slaperig geweest. tussendoor toch nog een béétje geknutseld aan "de ideale schoonzoon"; gelukkig op een formule gestoten om, zoals gezocht, het einde meer punch te geven; gisteren doofde de voorstelling een beetje uit, daarnet eindigde ze inderdaad met een knal. wat toch zeker wel beter is...
    goed aan het werken, dag in, dag uit; en dus genoeg aan het verdienen ook; maar: trage betalers, en daardoor gebrek aan liquide; centen moeten lenen van m'n schoonzus ("lenen by mevrouw a., is lenen by een schoonzus..."); hierdoor nu toch weêr volmaakte, innerlyke rust. het is niet "een put graven", want het geld is er, alleen kan ik er alsmaar niet aan (dé zweerpuist des cultuursectors; het eeuwigdurend moeten zitten wachten op de "bestelbonnummer" van je opdrachtgever. is écht niet meer van deze tyd - en toch wel, dus...)
    die nieve pita-bar hier om de hoek is toch op myn maat gemaakt (tenzy ik ooit nog eens, hopelyk, zou gaan vasten...); vlakby; goed vettig (durums in curriesaus enz); fel wit verlichte bar (normaal kan ik daar niet tegen, maar voor afhaal-eethuizen vind ik fel wit licht juist rock&roll...), waanzinnig goedkoop, supersnelle bediening, franstalige afwerking. een zeer verticaal koelkastje met cola zero.
    om één uur snachts in het stille bovenhuis zo'n durum achter-oversteken aan de kleine salontafel - en onderwyl zitten kyken naar "terzake"; na hard te hebben gearbeid, is het dé ideale oase...
    want: wérken is het wel, die voorstelling, de ideale schoonzoon... 90 minuten lang op het alleruiterste van je concentratie; aldoor temporiseren, intonateren, articuleren - waanzinnig hevig...
    iedereen goed gelachen. plus: die paar sukkels die niét goed hebben gelachen, die moeten met hun zure kop dan maar zuur blyven, kan my dat schelen?
    wim schuer was er ook, dwz m'n boekingsagent. "te grof? neen, helemaal niet, don vitalski,waar maak jy je zorgen over!" hy zat niet in de zaal, maar stond achter het gordyn - ik dacht al, soms:"tiens, ik hoor precies lachen àchter my..."
    subiet nog een halfuurtje gaan zitten kyken naar "shadows & fog"; dan heb ik precies 24 woody allen-films achter de kiezen; zit dan nét over de helft...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

reageer hier en nu