zondag 3 september 2017

state of being, 4 september 2017



jammer dat september zonet is binnengewandeld... hét signaal des sterfelykheids by uitstek... vanaf 1 september is het uitzien naar de komst van de komende lente... nog zo ver weg...
    het voorbye weekend weêr lekker onderuitgeschoven. wat een lekker zonnetje. hoe fyn toeven, aan een grote, houten tafel tussen de dennen... alsmaar meer intern, alsmaar kleiner wordt myn universum... vreemd dat ik het kan bekostigen, aldoor...
    hoewel: toch geen wonder; vannacht, by het thuiskomen, kolossaal veel administratieve arbeid... wat is er acuut gaande? voor de liefhebbers van boodschappenlystjes; die komende revue - met wie in cc ravels moet ik contact opnemen? tania's monoloog: daarnet, strever-achtig stipt op tyd, het "definitieve" scenario doorgemaild naar alle betrokkenen... dan weêr contact opnemen met lieven de maesschalck, voor guido's musical; et cetera, alle zeventig projecten alle door mekaâr...
    die boslucht heeft my uitzonderlyk veel deugd gedaan. feitelyk wil ik er meteen naar terug. niet om te stellen dat ik buiten de stad zou kunnen wonen! maar ik zou er wel 300 dagen per jaar van kunnen wegvluchten, dat zeker! zo'n dorpskern als beerse, letterlyk in de schaduw van de kerktoren, is ook alleen tof - als je weet: hiér staat niet myn garagepoort.
    daarnet, om twee uur snachts, onderweg naar de nachtwinkel (lang leve het bestaan van zoiets urbaans als de nachtwinkel) stond hier om de hoek (het wordt een karikatuur) een politie-combi te ronken, met tientallen omstanders erby, ook vrouwen met babies - moeten die niet in hun bed liggen? een van de agenten een jongemeid - ik zou niet in d'r schoenen willen staan. ik zou niet durven.
    pas op: ook in beerse scheurden-er opeens een krankzinnig harde quad voorby. de tyd van de grote repressie moet onderhand aangebroken worden - al die flauwekul; chauffeurs die hun uitlaatgassen blyven en blyven uittuffen terwyl ze op hun pizza wachten; al die schurken moeten binnenkort levenslang naar het gevang. oftewel vrywillig tien jaar naar het heropvoedingsgesticht. ik zou gerust, van zo'n gesticht, de directeur willen zyn. ieder mens die nodeloos zyn auto laat voortdraaien, zou ik, in myn afdeling, met z'n neusgaten aan zo'n uitlaatpyp vastbinden - snuif hiér maar eens van! dit vond je toch zo lekker?

3 opmerkingen:

  1. In het kader hiervan, ben ik dit weekend toevallig op "coal rolling" of "rolling coal" gestoten. Je moet dat eens op youtube/google zoeken en bekijken.

    Dat zijn gasten die vinden de climate change zo'n zever, dat die hun reuze trucks uitrusten met een installatie (die kost tussen de 500 en 5000 dollar!) die extra diesel in de motor spuit met als gevolg extra power, maar vooral extra veel pikzwarte rook.

    En dan is het de sport om voor Toyota Prius chauffeurs te rijden en die zwarte doemp uit te spuiten.

    Probeer met zo'n mede-aardbewoners de planeet maar eens te verbeteren.

    BeantwoordenVerwijderen

reageer hier en nu