ben ongelooflyk moê, heden... nochtans zou je zeggen: je hebt toch al voor heter vuren gestaan, en harder gewerkt, ooit, dan de voorbye paar dagen? ik kan geen één blad, van geen stripverhaal zelfs, meer lezen... (had on-line "vidoque" besteld, van hans kresse; als documentatie-materiaal; vidoque zynde één der franse inspiratie-bronnen tot sherlock holmes...) nadat ik in het verre ravels op prospectie was geweest (vier uurs aan één stuk door non-stop aandachtig converseren), ben ik, eens weêr thuis, overdreven langdurig bezig geweest met huiswerk, voor diezelfde revue; de quiz opstellen, betrokkenen aanmailen ivm de uren voor de soundcheck, en voornamelyk onledig geweest met het uitprinten van de tonnen aan beeldmateriaal, voor de live-projecties. "dingen zitten uitprinten"; het is alleen maar op een knopje drukken, en wachten tot de papieren er telkens weêr uit rollen - en toch kan je ondertussen totaal niks anders doen, zelfs niet naar de radio luisteren...
geestelyk alles wel helder; resoluut voor armoê kiezend als ik moet kiezen tussen armoê of integriteit (met de nadruk op àls.) een uitroep van krishnamurti die tussen myn oren nazindert;"be poor, who cares!"
klopt dat helemaal? is het voor je kinderen niet erg als je geen geld hebt? toch wél... vioolles, scouts inschryving, manège, tekenschool; het kwam vandaag allemaal op één schotel te liggen. maar dat jy arm bent, jyzélf; inderdaad, dat kan niemand iets schelen...
het komt in my ter sprake doordat ik myn kunsten bedryf om den brode, en ik dus aldoor moet afwegen waar myn grens ligt; je wil wel een super-hoer zyn maar geen lepra-hoer. de grens is helder: ik doe wél conferences in bejaardenhuizen, columns voor hotel-magazines en one man shows op verjaardagsfeestjes - maar dàt, dat wat je me nu vraagt - - - neen, daar pas ik voor!
en dan vergeet je nog hun yoga, piano en zwemles :(
BeantwoordenVerwijderenMocht je in armoe verzeilen, dan krijgen je kinderen eindelijk de tijd om zich te kunnen vervelen !
BeantwoordenVerwijderen