VitalskiBlog

het grappige aan de ontmoeting is, dat keelin zelf op me toe kwam gestapt, nadat ze al een halfuur naar me had staan wuiven; doordat ze dacht dat ik een zekere regisseur was, een zekere jeffry, op wie ik dus lyk, en by wie ze onlangs een auditie had gedaan. maar zelf zie ik haar iedere dag zes uurs, door myn kinderen, dus dacht ik zelf ook:"ik ken die erg goed, is ze een vriendin van myn nicht laura of zo." zo stonden we zeker een kwartierlang naast elkaâr heen te praten...