bly dat ik weêr thuis ben. naar myn eigenste, zeer geborgen normen was dit weêr een geheel avontuur... rond middernacht door regenweêr van limburg naar west-vlaanderen, twee uurs doortrappen. wel zeer aangenaam, onderweg ook goed kunnen voortwerken aan m'n nieuwste stunt-gedicht, twee uur lang dezelfde vyf paar zinnetjes opzeggen. om die réden juist, o bloggers, heb ik die regie-opdracht ook aangenomen die my in de lente te beurt valt in het verre middelbeers; die langdurige ritten zyn het ideale kantoor. de alternatieve bezigheid voor een chauffeur, de radio, stelt toch helemaal niks voor. radio is beter dan televisie - maar toch is ook de radio compleet waardeloos, om niet te zeggen wraakroepend.
in dat regenweêr uiteindelyk toch nog verloren gelopen in die woonwyk in torhout, waar op den duur sophie ghekiere my in d'r pyjama kwam vinden (ik was in de "komeetstraat" in plaats van in de "maanstraat"...) ten ruste gelegd geworden in een van de smetteloze kinderkamers. droomloos geslapen. om acht uur smorgens weêr op; toch vyf uurs geslapen. was ik thuis gaan overnachten, dan had ik hooguit één uur geslapen.
dus een zeer prille voorstelling in isegem gespeeld, gelukkig had ik de week tevoren op de valreep gevraagd of ik daar niet, in plaats van de "schoonzoon", de voorstelling "pinguins" mocht spelen. de juiste keuze, voor op zo'n leden-voormiddag, waar ieder persoon aanwezig een ander gevoel voor humor heeft.
weêr op weg naar huis op het einde toch moeten opboksen tegen koning morpheus. in je vingers byten, het koude raampje openzwengelen...
de photo hierboven is nieuw, gemaakt door aiko anthonissen. coiffure luv...
nu vannacht ben ik de voorstelling "de ideale schoonzoon" een beetje aan het inkorten geweest.
maar binnenkort stop ik integraal met comedy. doordat ik teveel authentieke, biografische tragiek uitstraal. daardoor is het eigenlyk niet meer haalbaar voor my, om nog grappig te willen zyn. wel kan ik per ongeluk desnoods zelfs aldoor grappig zyn, maar ik kan het feitelyk op geen enkele manier meer opzoeken, niet als een doel op zich.
dit alles slechts enige oppervlakkige, vluchtige bekommernissen... die ook wel ontspruiten aan slaperigheid, hier in de machine-kamer om halfvier snachts...
p.s.: indeed, gisterennacht was zo'n extreem uitzonderlyke nacht zonder blog-vernieuwing. gebeurt minder dan één keer per jaar... ik kreeg meteen honderden telephoons...
Tuurlijk, we waren allemaal ongerust, je blogvolgers, heel mijn ochtendritueel naar de maan. Gelukkig kon ik de oorzaak vermoeden in de blog van daags tevoren. Pendelend van oost naar west leek het me lastig om dan nog te bloggen.
BeantwoordenVerwijderenge zijt goed bezig, K.
BeantwoordenVerwijderenthanks!
BeantwoordenVerwijderen