woensdag 28 februari 2018
agenda
vandaag, donderdag, om 20u, operaplein 1, antwerpen...
gratis...
onderschat / overschat
overschat: the a-team
naar waarde geschat: maryntje gysen
alternatieve feiten
1. pluto heeft een maan, genaamd charon; daarvan de steeds donkere zyde wordt genoemd "mordor".
2. de menselyke neus onderscheidt mooi 50.000 verschillende geuren!!
3. op het moment bereidt victor glorieux een nieve voorstelling voor, getiteld "de kracht van succes"; in deze voorstelling zyn eigen carrière als voorbeeld nemende van hoe een mens uiteindelyk toch altyd alles zélf in de hand heeft.
4. de rosenfeltplaats werd eêrtyds genoemd de "geuzenhofkes".
zwemmen
dreamer
ik droomde dus dat ooit, in een zeer ver verleden, myn eigenste vriendin, luv, warempel wel eens iemand vermoord had, en in stukken gesneden zelfs, en verborgen; inmiddels begon ik te beseffen dat ikzelf eigenlyk, gewoon door ervan af te weten, medeplichtig was; er liep een onderzoek, en we konden er donder op zeggen dat we beiden binnenkort in het gevang gingen belanden - om daaraan te wennen, ging ik al eens een zeer ruig café binnen, met allemaal ex-bajesklanten; omgaan met die jongens was hàrd - maar: alles by mekaâr, zo dacht ik, overleef ik dit toch wel...
woensdagbunnies
-- voor deze photo zou ik nu toch écht wel de pulitzer moeten winnen...
onderschat / overschat
overschat: de kwetsbaarheid van het menselyke lichaam
naar waarde geschat: "grizzly adams"
alternatieve feiten
1. we wisten het al, maar het is nu mathematisch berekend: een nauwgezette, wiskunde studie van de top 100 van 's werelds popmuziek toont aan, dat het de voorbye zeventig jaar vooral de liedjes zyn met extreem simpele teksten, zo repetitief mogelyk, die de meeste kans hebben om een grote hit te worden.
2. zelf vind ik daarvan het beste voorbeeld altyd "cannot get you out of my head" van kylie minogue.
3. apollo robins (google het maar eens na) was een enorm goeie zakkenroller. ooit heeft hy eens drie bodyguards die rond president carter stonden, tydens een korte conversatie weten te beroven van hun ringen, hun portefeuille en hun horloge, zonder dat één van de drie er iéts van merkte.
4. het bedryf google doet wel iets zeer werknemers-vriendelyk: als iemand van hun personeel sterft nog terwyl die voor google werkt, krygt die mens zyn/haar partner nog tien jaar lang de helft van diens wedde op zyn/haar rekening.
5. een duel tussen drie mensen wordt waarachtig genoemd een "truel".
6. over de amazone, pertang toch een gigantische rivier, is er geen enkele brug. (lees ik hier. kan het waar zyn??)
state of being, 28 februari 2018
te vroeg wakker geworden, doordat m'n wekker verkeerd stond. gelukkig daarna toch weêr kunnen inslapen. dit alarm had dus wel een voordeel, namelyk het plezier om te mogen inzien: o, wauw, nog een anderhalf uur voort-snurken! (als die wekker niét was afgegaan, was ik me van dat cadeau niet eens bewust geweest. van de meeste cadeaus die we krygen, hebben we geeneens het besef...)
veel gepruts voordat ik, eindelyk, in de wagen zat; een verkeerde factuur snel herschryven, lang zoeken naar m'n jas, zelfs terug uitstappen en terug naar binnen lopen wegens een kabeltje vergeten, et cetera. toen ik dan eindelyk, om 13u stipt, in berendrecht arriveerde, drong het tot my door: damn, myn versterker vergeten! (die nodig is voor de zangers in het programma.)
drie bejaarde mensen, aldus, geïnterviewd, voor een klein publiekje - vorig jaar deden we dit programma, "sterren in eigen huis", vaak in een grootse, omvangryke eetzaal, voor honderd inzittenden; daar zaten dan altyd wel twee of drie bomma's tussen die de boel verstoorden, meestal per ongeluk maar soms zelfs opzettelyk; nu, dit jaar, deze intieme setting, is véél toffer!
onderweg terug naar huis, langs de mistige berkenlanen van de polders, nog eens echt kunnen genieten van dit gegeven; dat ik, zeven jaar geleden weêral, tegen ieders verwachtingen in, m'n rybewys wel degelyk nog wist te behalen (op m'n veertigste, exact op de dag van m'n verjaardag); ik had geen haast, dus een beetje file kon ook geen kwaad. integendeel, achter het stuur is het goed oefenen aan m'n stuntgedichten; het "gedicht in A", "aardvark at graag kwark", is klaar - maar: of ik dit nu donderdag reeds live ga kunnen brengen, is onzeker.
thuis alles byzonder huiselyk. de kinderen die géén tv kyken maar wild lopen te spelen - maar gelukkig ook niet té wild. echt zalig. ook hier en daar maken ze wat huiswerk, zelfs.
een rystschotel van gisteren verder verorberd, en vervolgens, rond halfzeven savonds, naar het zwembad.
nu een week of drie praktisch iédere dag exact twintig minuten baantjes trekken, maar vandaag pas waarachtig sportief, dwz exclusief crawl-slag, en een beetje op tempo. zou ik begin februari zeker niet hebben gekund. nog altyd knudde, maar het vordert (al vordert het dus langzamer dan vroeger.) (de vorige keer toen ik, twee jaar lang, iedere dag ging zwemmen, dateert van zeven jaar terug; het is toen dus gestopt met de geboorte van mollie. de op zich wat voze theorie van serieel monogamisten klopt dus wel; pas als ze zeven zyn, kan je het huis uit.)
een rystschotel van gisteren verder verorberd, en vervolgens, rond halfzeven savonds, naar het zwembad.
nu een week of drie praktisch iédere dag exact twintig minuten baantjes trekken, maar vandaag pas waarachtig sportief, dwz exclusief crawl-slag, en een beetje op tempo. zou ik begin februari zeker niet hebben gekund. nog altyd knudde, maar het vordert (al vordert het dus langzamer dan vroeger.) (de vorige keer toen ik, twee jaar lang, iedere dag ging zwemmen, dateert van zeven jaar terug; het is toen dus gestopt met de geboorte van mollie. de op zich wat voze theorie van serieel monogamisten klopt dus wel; pas als ze zeven zyn, kan je het huis uit.)
voordat ze ging slapen, met mollie de konynen weêr gevangen, om ze in de werkkamer onder te brengen - buiten is het té koud snachts, deze dagen; het vriest echt verdomd hard, vooral als het waait ga je dood... - dat zo tezamen met myn slimme, levendige dochter op die beestjes jagen, laat in de avond, zal op myn sterfbed zeker tot dé kern der meest essentiële herinneringen gaan behoren, alles aan die ervaring is "oer", oprecht en rudimentair... en dan nog voor een goed doel ook...
nu is het één uur snachts. nog schryf-werk voor de boeg - maar: ik wil niet meer, feitelyk... altyd maar die werktrein... help...
dromer
in myn jacht naar het vermogen om op bestelling lucide te dromen, hier deze nieve rubriek;"wat heb ik gedroomd deze nacht"; myn broêr serge doet ongeveer hetzelfde, dwz al zyn dromen mededelen, maar dan op facebook (maar: onder deze noemer hier, mag, vind ik, steeds maar één zin staan genoteerd; dus morgen beter...)
maandag 26 februari 2018
waar was je te maandag
daarstraks was ik in een rusthuis, waar ik later zelf ook naartoe wil; de gulden lelie. ik wil in ieder geval ook middenin de stad eindigen, absoluut!!
d.a.a.r.n.a.
trapper kapot, ketting te los, één rem kapot.
"oké, dan mag je die inderdaad wel binnenbrengen."
het lief van bruno vandenbroecke kwam er net haar bakfiets laten herstellen, met haar drie kinderen er nog in...
zondag 25 februari 2018
agenda dees week
maandagavond: repetitie belcanto-musical...
dinsdag-namiddag: live in rusthuis monikenhof, berendrecht
donderdagmiddag: live in rusthuis de gulden lelie, antwerpen
donderdag-avond: première GEDICHTEN EN GEDACHTEN, opera-bar, antwerpen
vrydagmiddag: prospectie in rusthuis in ekeren
oldschool
in 1981
naakt op het strand om op te komen voor de legaliteit van een vlaams naaktstrand...
je ziet gelukkig alleen zyn hoofd, links...
column streekkrant editie antwerpen
DE OLIFANT VAN OST
De Antwerpse Zoo weet zich aldoor in de kijker te werken. Rond Kerstmis ging het erom dat er twee slurfhondjes werden geboren, een diersoort waarvan eerder zelfs nooit iemand gehoord had. Dit jaar wordt volop ingezet op een beloftevolle musical, "Zoo of Live", met in de hoofdrol ondermeer mijn favoriet Nele Goossens. Maar in mijn eigen leven kwam onze onvolprezen dierentuin deze week op een nog andere manier ter sprake. Ik doe tegenwoordig live optredens in Antwerpse rusthuizen, en zo geraakte ik in gesprek met een bewoner van een rusthuis dat heden overigens drastisch wordt uitgebreid, met name het Melgeshof in Merksem. Daar was een zeer oude, maar nog uiterst levendige, pientere kerel, die mij wist te vertellen over een ramp met olifanten, in Berchem, in het jaar onzes Heren 1932. De man was toen acht.
Op foto's van die tijd kan je nazien, dat er zich toen in het midden van Berchem, aan de Sint-Willibrorduskerk, een grote grasvlakte aandiende. In die rustieke omgeving stond het nu nog steeds bestaande circus Sarrasani opgesteld, dat een zeer reusachtig circus was, met letterlijk honderden dieren. Er brak een brand uit, en die bejaarde meneer van het Melgeshof heeft toen dus met zijn eigen ogen moeten aanschouwen, hoe vele tientalen olifanten in brand vlogen, en trompetterend in het rond renden. Sommige dikhuiden wierpen zich in een beek, maar de meesten verkommerden. De Antwerpse brandweer was uitgerukt, maar omwille van bepaalde, Kafkaiaanse reglementen rond gemeentelijke begrenzingen, mocht die brandweer niet ingrijpen. Welgeteld 22 olifanten zijn toen omgekomen.
Dit historische drama werd ooit tot in detail uitgetekend door de onvolprezen kunstenaar Alfred Ost. Mechelen heeft een Alfred Oststraat, maar wel degelijk is hij een Antwerpenaar; geboren in Zwijndrecht, later verhuisd Borgerhout, en overigens gestorven in onze eigenste Eeuwfeestkliniek. De man zat vaak te schilderen en schetsen in de Antwerpse Zoo, en om die reden liet hij een flink pak van zijn oeuvre aan deze dierentuin na. Jammer dat de Zoo, grootmeester in publiciteit, nu met al haar vieringen toch niét meer met die Ost-collectie kan uitpakken - een decennium terug, werden al die doeken, tekeningen en panelen aan het Begijnhof van Hoogstraten overgeheveld...
column streekkrant editie kempen
KEMPEN-KIP
Een van de meest voorkomende Kempische scheld-uitdrukkingen is nog altijd, sinds jaar en dag, de uitroep:"Kieken zonder koop!" Ook zeer vintage is natuurlijk de klassieker "profiteurke van de staat!", of "ziëvereer", of ook het scheldwoord "bats-kop!" Al neem ik aan dat het werkwoord "batsen", in de betekenis van "opscheppen", niet veel verder reikt dan de regio Turnhout-Wortel-Rijkevorsel. "Kieken zonder koop" blijkt dus, volgens recente peilingen, nog steeds het meest populair. Maar in wezen is dat jammer. Er zijn maar weinig wezens die zo langdurig zonder kop kunnen blijven voortleven dan uitgerekend de kip. De mens doet het alvast veel slechter. De chemicus Lavoisier, die leefde ten tijde van de Franse revolutie, bleef zelfs in tijden van terreur wetenschappelijk geïnteresseerd, en toen hij tot de guillotine werd veroordeeld, maakte hij een experimentele deal met zijn beul, de beruchte Charles-Henri Sanson. "Als ik nog eventjes voortleef nadàt ik onthoofd ben, dan zal ik, om teken te geven, naar je knipogen. Maar," zei Lavoisier, "Beloof jij dan dat je die informatie doorspeelt aan de Académie Française." Aldus geschiedde - en ja, de man hééft inderdaad nog geknipoogd, twee keer direct na mekaar zelfs; alleen heeft men nooit kunnen uitmaken of dit met opzet geschiedde, dan wel eerder als een onverbiddelijke stuiptrekking. De beul heeft in ieder geval geen enkele instantie nader ingelicht.
Dus ja: geef ons dan maar liever de kip! Dit beest kan, na onthoofding, nog exact zestig seconden blijven voortspurten. Namelijk omdat het kippenlijf zijn orders niet exclusief van zijn hersenen ontvangt. Het is een walgelijk verhaal, maar zelfs heeft er ooit écht een kip bestaan, "Miracle Mike", die het nog een volledig jaar heeft uitgezongen zonder kop - hoe zoiets mogelijk is, moet je zelf maar eens googlen, er bestaan zelfs foto's van.
Dit alles maar om te zeggen, dat we de gloednieuwe kippensoort van harte welkom heten, die zopas in kippenkwekerij Klaasen & Co uit Ravels op de wereld werd gezet. De kippensoort heet Gallux, ze scharrelt vrij rond en leeft van een uniek, geheimgehouden dieet. Als filet of als chipolata valt de kip onder de noemer "kwaliteitsvlees", alleen al omdat de dieren bij leven steeds eerlijk daglicht krijgen voorgeschoteld in grote, open ruimtes - dus heel wat anders dan in de zogenaamde legbatterijen, die onderhand maar eens verboden zouden moeten worden.
