een goeie energie overal rond my, alleen savonds in het culturele centrum in sint-truiden bevingen my tekenen van een tydelyke, zuiver fysieke vermoeidheid, dwz een zekere "zonk", die my overkwam. myn oriëntatie heet àltyd bar-slecht, maar nu nog erger dan gewoonlyk; komende van het toilet, vond ik de weg naar de bar niet meer, en eens de weg naar de bar my dan toch was aangewezen, vond ik in de bar zelf, myn tafeltje niet meer terug. et cetera, was tamelyk crazy. myn eigen speech, op het podium, vlotte wel zeer goed; in vergelyking met een comedy-onemanshow van 90 minuten, is dit een piece of cake, zo een lezing-met-powerpoint van 30 minuten (ik doe enkel het eerste deel; we zyn met zyn drieën, en we doen ieder een halfuur), maar tydens de lezingen van m'n collega's, viel ik in de zaal in slaap, zo schaamteloos dat ik van geluk mag spreken dat ik zelfs niet ben beginnen snurken.
die vermoeidheid komt van het vele, diverse, moeilyke werk van de voorbye maand, doch meer specifiek was ook de rit naar sint-truiden zeer heftig geweest; quasi twee uurs lang, dwars door een onophoudelyke slagregen, tussen altoos zwalkende, dampende camions, en in sint-truiden zelf ook de meest abstracte wegenwerken...
in huis, antwerpengrad, was de woensdagnamiddag iets van niks - helena en haar zus op bezoek, hoe je het ook keert of draait, blyft die eerstgenoemde toch mollies beste vriendin (wat je soms niet wil, omdat die twee meestal het ergste in mekaâr bovenhalen, maar vanmiddag was alles dik in orde...)
de vogeltjes nog eens losgelaten ook, en de konynen boterhammen gegeven (dat gebeurt één keer per maand; bruin brood, onbelegd...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu