state of being, 28 maart 2018

vandaag de gehele dag van paal naar kast gelopen en gearbeid - en nu nog een flink pak correspondentie voor de boeg...

    deze gigs zyn er vandaag by gekomen, my telephonische medegedeeld: een prince-lezing in gelderland, in october (plus de mededeling dat myn prince-lezing in vugt, zynde eveneens in nederland, in april, op prince zyn sterfdag, inmiddels reeds is uitverkocht), én de toffe boodschap dat ik in juli een live-performance doe binnen het kader van "de zomervertellingen", voor tv limburg...

    dus goeie luim - maar toch ook opboksen tegen het gegeven dat ik my  "ontstemd" wist vanmiddag - dat is het jusite woord; "ontstemd" te zyn door iets; van dale verklaart dit woord als "vals van toon", maar ook als "enigszins kwaad"; dat "enigszins" hier natuurlyk doorslaggevend zynde; vandaar dat je er ook tegen kan "opboksen"; ontstemd zyn, is geen rampzalig iets, maar iets irritants; geen afgehakte knieschyf, maar wel onderweg een kiezelsteen in de sandaal.

    de oorzaak hieervan was: de onmogelykheid om verdomme ook maar 'ns één keertje àlle acteurs voor de musical by mekaâr te krygen - echt om onnozel van te worden!!

    daartegen opboksen is haalbaar, vanuit een soort zen-inzicht; "wat kan het my uiteindelyk verdommen? op de dag van de première zal iedereen zyn tekst kennen, en zal iedereen wel weten waar te gaan staan." (al is dit toch relatief. een GOED stuk kan alleen mits minutieuze DETAIL-regie (ik ben daarin grààg tegengesteld aan modernisten...), tenzy je misschien met een afgetraind stek performers werkt dat mekaâr door en door kent (dwz met circus bulderdrang zyn er in principe geen repetities nodig...)