waar was je te zondag

overdag had ik weêr een dostojewski-lezinkje in de opera.

was er zelf byzonder tevreden over,  eigenlyk. en de vele mensen in het publiek eveneens, denk ik.

is in de grond een knettergek iets; mooi publiek, intellectuele content;

maar: in de grond, qua vertelstyl, totààl maf... écht rock&roll... ben altyd zelf benieuwd hoe m'n zinnen op hun poten gaan eindigen. is daarom dus ook spannend voor myzelf.

nadien, savonds, zou ik naar jowan petit z'n try-out in de kaleidoscoop zyn geweest, maar sinds de voorbye nacht word ik overspoeld door een werkelyk kolossale schryfkick, werkelyk kolossaal; waaraan ik moét gehoorzamen, uiteraard... in de namiddag drie uurs geschreven; vannacht, subiet, proberen om daar optenief drie uurs by te doen...

werktitel van die conference:"beuling met appelmoes..." geen grappen. geen 'literatuur'. vertelling pur sang. hard in dat genre. naar myn eigen gevoelen totaal vernieuwend, ben er opgewonden van en angstig tegelyk. angstig om deze flow weêr te verliezen, angstig om er my door andere verplichtingen niet aan te kunnen offeren...