waar was je ten donderdag

overdag alleen thuis, schryven aan de monoloog voor nele b.
savonds giggen in ninove.

zoals je aan deze photo kan zien: niet echt de ideale omstandigheden; vooraan reeksen kleine kinderen, middenin ryen mensen die staan aan te schuiven voor gratis bier, achteraan een circus-tent die wordt afgebroken. één minuut voor ik opging, dacht ik: weet je wat, ik me hier gewoon doorheen-improviseren! (voor nieuwkomers: ik improviseer eigenlyk nooit.) dus aldoor die kinderen adresseren, aldoor het volk in en die mensen vragen stellen, stukjes conference, stukjes van "pinguins kunnen toch wel vliegen", dan weêr een niet al te langdurig stunt-gedicht; dat was hard zweten, van de ene liaan naar de andere, en na 50 minuten hield ik het alweêr voor bekeken - maar: de resultaten waren optimaal... iedereen tevreên... ik ben een gelukkige mens...