column streekkrant editie kempen

VASTGOED

Er is iets zeer raars aan de hand in de Kempen. In steden en randsteden worden huizen alsmaar duurder. In Antwerpen Stad betaal je zelfs voor maar één verdieping van een appartement algauw iets tussen 300.000 en 350.000 euro, kyk het maar na. In Geel vind je op dit moment voor diezelfde prys minstens drie verschillende villa's in de aanbieding - maar dan mét een zwembad erby inbegrepen, op te warmen met reeds geïnstalleerde zonnepanelen. En als je nu byvoorbeeld door Beerse fietst, dan zie je byna in iedere straat de meest prachtige, rustieke, losstaande huizen van twee verdiepingen te koop staan. Het lykt alsof niemand die huizen nog wil. In Meerhout zag ik twee jaar lang een klein kasteeltje te koop staan; inmiddels werd het neergehaald, en verkocht als bouwgrond - op die manier geraakte het wél van de hand. Dat wil dus zeggen: die grond werd meer waard geacht zonder dat huis erop.

In myn ogen is dit een teken van decadentie. Het is een bepaalde mode die dicteert dat byvoorbeeld een wenteltrap opeens niet meer mooi is - terwyl we in de jaren zeventig een moord pleegden voor zo'n trap (omdat Sue Ewing by iedere nieuwe aflevering van Dallas, van zo'n wenteltrap naar beneên kwam stappen.) Dubbele beglazing zal wel zeer handig zyn, maar we moeten nu ook niet doen alsof hier of daar een oud raam met maar één glas, meteen gelyk zou staan aan dood en verderf. Mensen die slim zyn, kopen vandaag wél zo'n witgeverfde villa tussen Meerle en Lier - en zien zich binnen een paar jaar, wanneer de mode weer gedraaid is, met een appel en een ei schatryk geworden.