ONS FEUILLETON

wat voorafging: onze held, jonathan druyts, is wakker geworden met het idee, zo snel mogelyk een bekende vlaming te zullen moeten vermoorden... maar zyn vriend buckie, in café papa jos, beraamt heel àndere plannen - een stel transmigranten naar engeland willende helpen varen, naar 'ie verhoopt met de hulp van jonathan...

DE MOORD OP SERVAIS VERHERSTRAETEN

feuilleton in 40 afleveringen

door victor glorieux

AFLEVERING 9

"snap je dan niet wat hier aan de hand is?" vroeg jonathan dringend.

    "hoe bedoel je," zei buckie, toch een beetje geschrokken.

    "je gaat helemaal op in jouw éigen verhaal. in jouw éigen besognes. en dat begryp ik ook wel, ieder zyn ding! maar het toeval wil, dat ik vanmiddag ook zélf met allerlei plannen loop!"

    "ja?"

    "en waarom denk jy, dat jouw plannen de myne niet in de weg zouden lopen! wanneer vertrekt die boot van jou daar - morgenmiddag? of morgen 's nachts? wie zegt jou, buckie, dat ik rond die tyd niet al helemaal morsdood ben? wie zegt jou dat ik rond die tyd niet ben vastgezet in de begynenstraat!"

    even bleef het stil. jonathan werd helemaal ontroerd. hy kon byna wenen. hy ging een beetje rechtstaan, maar daarna ging hy weêr zitten.

   "haha," zei buckie. dwz: hy làchte niet, maar hy zéi gewoon "haha".

    "ik loop met een afgryselyk, plan en ik wilde je daar wel over vertellen ook - maar... op deze manier kan het niet. je staat er niet voor open..."

    buckie zei niks meer.

    op den duur sprak hy toch wél, maar dan over iets helemaal anders. hy opperde, zich uitrekkend:"waar blyft die kat toch eigenlyk!"-, daarmeê kathleen bedoelende, de kroegbazin. effectief hadden onze vrienden hier nu nog àltyd niks kunnen bestellen...

    "het spyt me," stamelde jonathan vervolgens. "weet je wat het is, buckie? ik ben myn smartphone kwyt..."

    "hoe ironisch dan," zei buckie, "dat die meiden hier juist binnenkwamen: voor hun éigen telephoon..."

   "weet je nog toen ze ons kwamen zeggen dat patje dood was, met kerstmis? toen die zelfmoord had gepleegd? op dat moment was ik myn smartphone ook net kwyt - het is beschamend om dit te moeten zeggen maar het ongemak, het verdriet over die verloren smartphone, was op dat moment erger dan het verdriet om die overleden beste vriend."

   "je kan het niet vergelyken..."

    ten slotte ging jonathan nog voort:"ik hou wel van de noordzee. en een boottocht, op de nachtelyke golven, zou me deugd doen ook. maar ik moet erover denken."

    "oké, johnny... maar niet te lang..."

    "waar is het trouwens, eigenlyk, goed voor? waarom moet die rubberboot worden teruggevaren? die zou anders toch beter, gewoon, op die grotere boot kunnen blyven?"

WORDT VERVOLGD