dreamer

het was de laatste schooldag van het jaar. alle leerkrachten waren hun gerief aan het inpakken in rommelige kamers. ik had zelf niet genoeg draagtassen by me, en de hele tyd kwam er nog gerief boven water; lastige plastieken borden, plastieken dozen met niks in; dit alles op nutteloze vensterbanken.

    myn vriend charles maria nelson kwam ook op de proppen. hy droeg een belangryk papier by zich, maar toen liet hy dit vallen, en gleed dit blad perfect onder een plint, zodat je er niet meer by kon. daarna gebeurde dit juist hetzelfde nog eens opnief.

    in de belendende hall greep er een kermis plaats. die was ook niet erg attractief, maar toch een toffer ding dan hierzo te moeten blyven lopen inpakken zonder enige vooruitgang.

   de hele nacht lang van die onaangename droompjes. gelukkig was het nadien een zeer behaaglyk ontwaken in een hoog, zacht bed, met zicht op de oneindige everzwynen-velden...