ONS FEUILLETON 14

wat voorafging: jerry bill en zyn bende, zyn aan het creperen in de vlakte van het losse zand...

DE BENDE VAN

JERRY BILL

feuilleton in 17 afleveringen

door don vitalski

14.

voorts onderweg, nog voor 'ie helemààl by zyn gezellen, als eindelyk, aankwam, zag jerry bill iets merkwaardigs uit het zand steken. hy wist niet wat het was - hy bukte zich om het te kunnen pakken, en nooit eêr was een bukkende beweging hem zo moeilyk afgegaan; al byna alsof 'ie daar nooit terug uit recht zou geraken. "straks," dacht 'ie, "sta ik voor àltyd zo krom..."

    by naêr inzien betrof het, tot zyn ontzetting, een droge, kromme, byna verkruimelde dennentak, die 'ie nu vasthield, en meer helemaal niet. elders zou deze vondst het vermelden niet waard hebben geheten, maar vanmiddag was het tegenkomen van deze dennentak in wezen nefast. hy trok het kokend hete ding nog verder uit de grond, dubbelcheckend of het niet een boompje was, dat hier groeide - maar de tak kwam los; het was dus inderdaad gewoon maar een losse, dode tak.

    waarom droeg hy die nu dan in zyn handen? hoe was die tak hier dan gekomen? een zeer lange tyd geleên waren ze soms, om de tienduizend zandmylen, nog een conifeer gepasseerd - zelfs dàt soort flora was hier inmiddels allang niet meer aan de orde. de dingen waren oftewel raadselachtig, oftewel compleêt nutteloos; maar deze dennentak, die het was, was raadselachtig - en nutteloos tegelyk. en daarom ging daar, naar 'ie gewaarwerd, een byna dodelyke werking vanuit.

    een mens wilde zich geen indringende vragen stellen over zaken die hem niet interesseerden. die kromme dennentak kon hem totààl niet verdommen - en toch was 'ie zich beginnen af te vragen:"hoe is die dennentak hier kunnen terechtkomen? heeft iemand die naar hier gedragen, waarom dan? heeft iemand die tak hier in het zand gestoken - waarom? "kortom," begreep jerry bill, en zyn gedachten waren daarby als tandpyn, "de zogenaamde 'waarom'-vraag... die heeft my nooit veel aanbelangt... ook de 'waarom'-vraag is in wezen," dacht jerry bill byna hardop, "ook de 'waarom'-vraag is in wezen een soort van los zand..."

    hy wist dat 'ie moest stoppen met dit soort van gedachten te ontwikkelen. hy moest van daken springen, hy moest een gehele serie brandende gifpylen zonder verdoving uit z'n allereigenste ribben zien te verwyderen, om daarna zyn wonden te durven te ontsmetten met zuivere whiskey. dat had 'ie al zo dikwyls gepresteerd; een laken in zyn mond, om het niet uit te gillen, en dan naar een tomahawk grypen - om dan, eigenhandig, een kogel uit zyn buik te snyden; dat was een makkie! daar was jerry bill voor in de wieg gelegd, voor opgeleid! maar om hier nu, in de hitte, deze veel te diepgravende, al te diep indringende kerngedachten door zyn suffe, verpulverde brein te moeten voelen steken, een inzicht zoals dit van daarnet... over die waarom-vraag... en dat losse zand, hier - daar was hy niet tegen gewapend...
    nu wist 'ie wel zéker dat 'ie tot hier was gekomen: om te sterven, niks anders...

WORDT VERVOLGD