wat voorafging: jerry bill werd vastgebonden door een stel levensgevaarlyke scalpenjagers...
DE BENDE VAN
JERRY BILL
feuilleton in 17 afleveringen
door don vitalski
9.
in een reflex begreep jerry bill dat dit volgende, het slimste was dat 'ie nu kon aanvangen: ogenblikkelyk liet 'ie zich weêr helemaal neêrzinken, tegen de stam waar 'ie tegenaan lag gebonden, zyn enkelvoudig oog strak dichtdrukkend, zyn mond wagenwyd opentrekkend - om, naar 'ie verhoopte, op deze manier te kunnen doen alsof 'ie helemaal dood was.
als de weêrga stonden die twee achterlyke desperado's die ze waren, vlak voor zyn voeten. zyn foefje scheen te werken. "zie je dit?" opperde de ene. "verdomd - ze... ze zyn allebei dood??..."
"knal die zoon van buffalo bill voor alle zekerheid nog 'n definitieve keer door z'n schedeldak. je weet nooit zeker genoeg."
"hoe zou dit zo zyn gekomen?"
"van die ragoût, misschien? die geitenbry van josé, heb jy daarvan gegeten?"
"'n beetje, ja..."
"ik voel my kotsmisselyk!"
"ik ook! ik voel my ook, absoluut, kotsmisselyk!"
het ogenblik daarop bemerkte jerry bill met zekerheid wat hier gebeurde - daar hoefden-'ie geen tekeningetje by; de loop van een blaffer werd hem in zyn mond naar binnen gepord, vermoedelyk een merwin hulbert - een zéér goed merk! daar had 'ie een band meê! maar met een te hoge mik - zeker als je gevraagd werd, erop te zuigen... en de kam van deze stevige blaffer werd gespannen - "krâk!"
"goed," zei de desperado die iets verderop stond. "schiet dan maar. en vlug een beetje."
"okay," sprak de killer traag. niet zonder een lichte beving in zyn vingers. jerry bill voelde die yzerwinkel op de wortel van zyn tong drukken. de smaak van vers zwavel. "wat te beginnen?" overdacht 'ie snel. die mens hier vlakby 'm - het zou wel mogelyk zyn, die nog rap een zeer pynlyke trap te bezorgen - maar: wat daarna? wat zou het hem opleveren? van het schrikken, van het omvallen, zou die schurk alleen maar met nog méér zekerheid zyn trekker helemaal overhalen. doch anderzyds: nog langer blyven doen alsof 'ie voor dood lag, met die revolver als een lekstok tussen zyn tanden, was ook geen optie meer, toch niet echt. hy dacht letterlyk:"doen alsof ik dood ben - zal duren tot ik écht dood ben. wie betaalt dààrvoor een ticket..."
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu