BOSUILMAN
Ik weet weinig van voetbal af, maar eens één keer heb ik wel degelyk iets te maken gehad met Den Bosuil. Ik kreeg telefoon van de organisator van het locale smartlappen-festival genaamd "Deurne Zingt". De vraag was op ik op dit feest, dat plaatsgreep op 4 juni 2016, ook zelf een halfuur lang wilde komen staan optreên, liefst met een programma met voetballiedjes. Gezwind stak ik een geheel programma in mekaar, en ik herinner my nog hoe de adrenaline plotseling door myn beenderen schoot, toen ik, die dag zelf, samen met myn pianist, van de parking te voet onderweg was naar het stadion. "Awel, vriend," zo zei ik laconiek tegen myn kompaan, "feitelyk wil ik voortaan alléén nog maar optreên in voetbalstadions!" Uiteraard viel dit by nader inzien enigszins tegen; de organisator had zich verkeerd uitgedrukt, hy bedoelde niet dat het optreên zou plaatsgrypen IN den Bosuil, maar AAN den Bosuil, op een podium van drie op vier, tussen een paar hamburgerkraampjes daar. Dat was even slikken. Al werd het sowieso een superfyn feest. Die dag werd trouwens de enige foto ooit gemaakt van myzelf, de nachtburgemeester, met de dagburgemeester De Wever, die voor de gelegenheid een gele zonnebril droeg (zie foto, nooit eêr gepubliceerd.) Ik denk hier nu aan terug, doordat myn vriend, de standup comedian en tekenaar Sven Hardies, zopas zyn nieuwste stripverhaal aan de pers heeft voorgesteld:"Bosuilman," over een vyfde generatie-Antwerp supporter, die aldoor overhoop ligt met zyn beste vriend, een Beerschottenaar. De strips zyn al een paar jaar lang te lezen in het clubblad van den Antwerp, maar pas nu liggen ze dus als een eigen boek in de winkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu