de wandeling naar het bahnhof-café...
tydens dit wandelen geraakte ik ongewild alsmaar meer op het achterplan, tot ik op den duur dan toch maar m'n kop-telephoontje instak - om tot m'n eigen verrassing het toccata van bach af te spelen. dat werd, tussen de bossen en velden, een existentiële, om niet te zeggen puur religieuze gewaarwording...
zie: afterLink...

Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu