THE EAGLE HAS LANDED
Hoe glorieryk onze geheiligde Schelderivier schitterde in vroeger tyden, byzonderlyk dankzy haar scheepvaart, valt zeer wel te beschouwen op de schilderyen van onze zeventiende eeuwse grootmeester Peter van de Velde; driemasters vol wimpels, jachten zo groot als walvissen, vinnige pinassen en lange fluitschepen doorklieven het bruisende water zy aan zy, naar geweten is vooral voor de import van zuivere, West-Germaanse moezelwynen en de export van onovertrefbaar ragfyn laken. Ook vandaag is de status van Antwerpen als havenstad verpletterend: we zyn en blyven de tweede grootste haven van Europa, onmiddellyk na Rotterdam - maar: hoe miserabel het soort tydingen dat haar nog uitdragen. Doordat de Schelde zo ongemeen diep tot in het binnenland doorvoert, trekken we vooral van die overdreven grote, volstrekt fantasieloze containerschepen aan, en zo die al het nieuws halen, dan is dat oftewel door één of andere drugsvangst, oftewel omdat ze zyn omgekanteld - het ergste ongeval van die soort was in 2008, dat heb ik zelf nog zien gebeuren, op het Verrebroekdok: een Italiaanse boot groter dan twee aan elkaar gesoldeerde voetbalvelden, plat op zyn zykant, met dryvende auto's en dobberende containers overal eromheen. De romantiek is ver zoek! En ka, op de Tall Ships Race is het jammer genoeg nog drie jaar wachten. Om die reên stond ik vorige week als eerste met een vlagje te wuiven, toen het honderd jaar oude Amerikaanse zeilschip The Eagle, na een bezoek aan Kopenhagen, ook 't Koekenstad een goedendag kwam zeggen. Zoals we ervoor yveren om Antwerpen autovry te krygen, zo zouden we ook van de Schelde feitelyk een verkeersader moeten maken voor alleen maar zeilboten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu