column streekkrant editie antwerpen

SKATERS

Ooit kwam ik eens, op café, aan een tafeltje terecht waar ook Wannes van de Velde aanzat, die toen wel volstrekt geen alcohol dronk, maar die toch duidelyk feestelyk gestemd was. Dit voltrok zich in café Den Highlander, in principe het enige Schotse café dat 't Koekenstad, sinds 1988, ryk is, en dat voor Wannes geen vreemde keuze was, gezien zyn grote voorliefde voor de doedelzak. (Ooit viel de politie eens by hem binnen, op zyn mansarde in de Pieter Potstraat. Ze meende daar de onderdelen van een soort hasjiesjpijp in beslag te hebben genomen - bij naêr inzien bleken het de blaasrietjes te zyn voor zyn doedelzak...) Hier nu vroeg iemand aan Wannes, in welke jonge kunstenaars hy het meeste toekomst zag. Eenieder verwachtte dat hy één of andere straatzanger, of volksdichter of Herman Teirlinck-actrice zou noemen, aan welke toneelschool hy immers zelf lange tyd lesgaf. Maar: tot ieders verbazing antwoordden-'ie spontaan:"Ik kyk heel graag naar die snelle skaters, zoals die het stad doorkruisen." En dit was dan nog in de jaren stillekes, lang voordat er sprake was van die perfecte skateramps in Park Noord. Want inderdaad, daar is het vaak een erg fyn spektakel, gratis en voor niks. In tyden waarin muzikanten en aanverwante kunstenaars niet meer virtuoos hoeven te zyn, maar alleen maar "attitude" moeten hebben, doet het deugd om, by die jonge, dappere skaters in Park Noord, nog die goeie, oude drang naar discipline te mogen gewaarworden; volgens het aloude, uit de mode geraakte adagio "oefening baart kunst." Ik hoop dat myn kinderen later ook skaters worden...