state of being, 28 aûgustus 2019

een hittegolf aan het zachte water van staraja roessa, waar dus alles optimaal is; maar wél was er, in de namiddag, een uitgebreide personeels-vergadering by de dovo (zie: photo onder.) opmerkelyk genoeg is onze uurrooster ons nog steeds niet meêgedeeld geworden; dit zal pas voor maandag zyn, maar dat is lastig, want een paar organisatoren willen my boeken in september, en nu weet ik dus nog stééds niet of dat wel kan... de complexe-uitleggingen-met-powerpoint vooraan in de grote aula van de dovo maakten, dat ik my moest inhouden om niet, na een uur en een half, plotseling overeind te komen om myn hand op te steken. "heb jy nog een vraag daarginder? ja?" "ja! ik vroeg my af: wanneer is het dit jaar sportdag!" dit dan toch maar niet gedaan hebbende, vanwege myn lumbago; daarmeê is het moeilyk, overeind te veren. (luv wees my erop dat ik zeg "lumbago", terwyl het moet zyn "lumbago"...)

     druk beginnen te lezen in, en rondom, de max havelaar; jammer dat ik daar in de vacantie niet veel eêr meê was begonnen. wel tof dat ik zo'n grave bibliotheek heb thuis, dat ik daar zomaar een gehele hoop geschikte boeken voor heb klaarliggen...

     hier nu twee weken in de bossen vertoefd hebbende, vragen luv en kikzelf ons weêr af, of we antwerpengrad in wezen nog wel aankunnen. dwz voor myzelf geen probleem maar het eeuwig zich herhalende vraagstuk is of we onze kinderen dit wel willen aandoen; het stikstof, maar veel meer nog de straatagressie; de piepende banden en het schorremorrie àltyd maar. maar: er is geen middenweg; in vlaanderen wonen, doe je oftewel in een doodskist, oftewel in een heksenketel.

    

ik heb erg fyne collega's op de dovo. dit moét ik wel zeggen, doordat verschillenden van dezen, myn blog klaarblykelyk volgen; maar het ding is, dat ik mensen die myn blog volgen, ook altyd automatisch erg graâg mag...

het school tydens een hittegolf