"beuling met appelmoes" gespeeld, aan de keukentafel van lea visser...
was de derde keer op ry; met als gevolg dat ik er nu een beetje begon "in te komen". tekst is maar één ding, de hele vraag hoé je die brengt is nog iets anders. iets dat je niet kan verzinnen, maar iets dat je moet laten groeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu