avond

twee jaar geleden hoorde rocco james conan my op de piano "de turkse mars" van mozart spelen - het enige dat ik kàn spelen. "ik wil dat ook leren." "dat gaat nog niet, dat zit vol octaven." ook zyn leraar zei:"dat gaat pas over een jaar of drie." rocco zei:"ik kan dat." nu ondertussen speelt hy dat stuk zo goed, dat ik er zelf niet meer aan kan beginnen. echt waar.

gisteren liet ik hem het stripverhaal lezen dat ik maakte toen ik zyn leeftyd had (zeven), een stripverhaal van 40 bladzyden. - - wat is hy nu aan het doen? "hey papa - ik ben een stripverhaal aan het tekenen van 50 bladzyden."