inpakken vergt altyd héél erg veel tyd. om negen uur smorgens begonnen: teneinde pas rond twee uur snamiddags eindelyk te kunnen wegryden. dit, vanwege het gedoe met kinderen (natte kleêren, iemand zyn schoen kwyt, steppen plooien, ...), maar nu tevens ook vanwege de sneeuwhopen, die omslachtig moesten worden weggebulldozerd.
nét toen we de geleende sleutel langs de brievenbus binnen in het huis achterlieten, de auto al draaiende, zagen we dit volgende nog in: dju - de garagepoort staat nog open! hoe - krygen we die - nu dicht? dwz nu we de sleutel niet meer hebben, want die is nét binnengegooid. et cetera. - - toch is dit alles by mekaâr een stemmig bezig zyn, een sportief mens zal er het reizen niet voor laten. de lucht is hier enorm goed. de vogels, veelal roofvogels, scheren ambiance-ryk over de witte velden.
thuisgekomen, dan toch nog eventjes by-geslapen. tegelyk om een heel erg vreselyk, pas binnengekomen belastings-aanslag-biljet psychologisch te verwerken. eêrgisteren kon ik op deze blog nog, zoals jullie weten, dansen en juichen dankzy een volstrekt onverwachte financiële meêvaller van bovenuit- vandaag, exact twee dagen later, is alweêr duidelyk naar waar precies die "meêvaller" zal moeten worden afgedankt.
zo
blyven we
bezig...
vervolgens gaan giggen in hove, zoals die enkele photo's hierboven reeds aanduidden...
veel langer kan ik de blog niet rekken vannacht, myn rechter-oor doet weêr pyn (het is niet echt een pyn, maar een soort innerlyke binnen-druk...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu