dat "namiddagje lezen", zoals hierboven aangekruist, is wel enigszins relatief. eerst kom je uitgebreid thuis; koffie zetten, kamerjassen zoeken, nog even die telephoons opnemen; dan toch weêr naar boven sjezen - waarom ook alweêr? ach ja: ik moest nog een déken komen halen!... dus: wéér naar boven, want ondertussen was je al naar beneên. en daarna: toch weêr opnief rechtkomen; om pitouche binnen te laten - et cetera. op de extreem lange duur lig je toch in je zetel; maar: dan eerst nog zeven sms'jes beantwoorden... en dan toch lezen, hoe goed is dit?- een biographie betreffende e.t.a. hoffmann, het zesde of zevende boek dat ik nu consumeer van de onovertrefbare safranski (die de standaard-biographieën schreef van achtereenvolgens schopenhauer, nietzsche, goethe, goethe met schiller; binnenkort ook een over hölderlin...) maar: wat gebeurt er? in de praktyk? reeds na de zeventiende bladzyde begint de droge, matte warmte van de tweevoudige, ronkende chauffage van de nauwe, dompige machine-kamer een droge, muffe flauwte te bewerkstelligen, het boek valt letterlyk uit je twee handen op het zachte deken, je zinkt weg in je slaapkussens - en wel met het onbedoelde streefdoel, om pas een goed uur later weêr enigszins wakker te worden... eens zien - binnen een halfuur komen de kinderen thuis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu