mozart en de actualitet
de coronisering van europa biedt ons een verhelderend uitzicht op de begrafenis van wolfgang amadeus mozart (1756-1791). hoe populair was mozart toen die begraven werd? het volk zong zyn liederen, praag en londen zouden hem nog doodgraâg, met open armen hebben ontvangen; maar: in velerlei aristocratische middens trof de anarchist een schervengerecht.
alleen al, uit de film, dat ene beeld, waarin de gestorven mozart, in een grauwe jutezak gewikkeld, wordt neêrgeworpen in een massagraf, onderwyl d'r twee of drie mensen heel eventjes op staan te kyken (een realistisch beeld, historisch juist); lange tyd was dit er voor myzelf toch een teken van, dat hy doodging op een ogenblik van algehele verguizing.
de voorbye zomer las ik in diverse mozart-biographieën iets anders, namelyk dat jozef II een verbod had uitgevaardigd tegen uitgebreide begrafenisrituelen, zoals de sentimentelee inwoners van wenen daar juist erg dol op waren; het werd verboden, doordat die volstrekt onhygiënische massa-byeenkomsten in het midden van de stad al diverse pandemieën hadden veroorzaakt.
een verbod op begrafenisplechtigheden; dat lees je, en dat neem je dan ook wel aan; maar pas sinds maart 2020 begryp je dit ook goed.
arme liesbeth list... pechvogel van 'n johnny voners; vaarwel, uderzo...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu