state of being, 1 maart 2020

te vroeg wakker geworden, maar niet meer kunnen inslapen... dan maar beneden, in de zetel, by de kinderen gaan liggen. er was wat huiswerk aan de winkel, maar: feitelyk heb ik nauwelyks iéts kunnen verzetten, de hele dag niks. wel ben ik, dwars door het regenweêr, met de kinderen naar het park noord gefietst. die kinderen zyn op het moment, hoewel zeer levend, toch iets meer hanteerbaar, iets meer verteerbaar dan pakweg een jaar geleden.

    rond twee uur in de middag kwam vader myn vader langs met zyn nieve, zelfgeschreven roman, "de zwarte weduwe", dewelken-ik al een lange tyd aan het bestuderen ben, hem aanduidende welke passages ik erg goed vind, en welke grammaticale eigenaardigheden ik hier of daar, met de van dale erby, op de proef zou stellen. dit was een aangenaam samentoeven in de werkkamer, die zéér warm was gestookt, met bovendien de viola da gamba's van marin marais gedurig op de achtergrond.

    inmiddels begon mollie d'r verjaardagsfeestje hierboven. in de werkkamer beneden zit je zo diep onder zee, verdoken tussen de boeken, dat je het niet eens hoort dat er ondertussen veertien mensen aan huis hebben aangebeld, en met rinkelende draagstoelen de trappen op zyn geklommen.

    de vader van luv heeft met een hakbyl de hele woonkamer kort en klein geslagen. haar zus heeft intussen met een schaar alle meubels en plinten in stukken geknipt. maar verder was het een goed feestje.

    om negen uur het was myn beurt om rocco james conan naar bed te dragen; met hem daar de film "in the heart of the sea" verder uitgekeken, een zoveelste verfilming van moby dick - voor zesjarige kinderen wel erg goed, wat veel zegt over het niveau van hollywoodfilms die nochtans zyn bedoeld voor volwassenen...

    toch zou ik de échte mobie dick eens ter hand moeten nemen. geert hellings is op het moment helemaal wég van mobie dick en alles daarrond...

    om halftien savonds kwam sander smeets een barkruk aanleveren; die was ik gisteren vergeten, by myn optreden in zyn woonkamer in hove... er zyn in vlaanderen nog drié andere woonkamers waar nog zo'n barkruk van my verloren staat... vervolgens, zo laat nog, geheel naar middelbeers gereden, in zuid-nederland, voor een zeer zot feestje, mét discodansvloer. het was een jubileumfeest van keskenoate, een toneelgezelschap waar ik vaak meê tezamenwerk...

    het laatste halfuur onderweg naar huis dan toch iéts kunnen presteren, namelyk begonnen aan de grote heropfrissing van "de ideale schoonzoon", dat volgende week op de agenda staat. viel aardig meê, gelukkig maar...

    het is koud en klam. politie-agenten doen controles -"blaas hierin!"- hoewel je al zes jaar geen druppel alcohol meer geconsumeerd hebt. graaf dracula heeft begrepen dat er in transylvanië niet veel meer valt op te zuigen; zyn oog is nu op london gevallen, niet zonder dat 'ie reeds allerlei kisten met zand is beginnen te vullen; hy moet wel, overal waar hy gaat, zyn geboortegrond met zich meêzeulen, zoals je weet...