lectuur

laten we nooit geen boeken meer lezen, maar des te vaker af en toe ergens één alinea...

de schatryke, schots-londonse uitgever john murray (1778-1843) verdiende goed zyn broodjes met voornamelyk de boeken van walter scott en lord byron; voor byrons vriend percy shelley haalden-'ie zyn neus op - wie niét, in die tyd? toen shelley verdronk, schreef byron, een maand later, terloops in een langere brief aan murray, volgende aangrypende uitroep, vanuit italië naar london;

"ik veronderstel dat u inmiddels heeft vernomen dat Mr Shelley & kapt. Williams de 7e Ulto zijn vermist op hun overtocht van Lovorno naar Spezia in hun eigen open boot. U kunt zich voorstellen in welke toestand de beide families verkeren - nooit heb ik zo'n tafereel aanschouwd - en hoop het ook niet nog eens te zien. - Jullie vergissen je allemaal schromelijk in Shelley, die zonder uitzondering de allerbeste en minst zelfzuchtige mens was die ik ooit heb gekend. -Ik heb nooit iemand gekend die bij hem vergeleken geen beest was." (vert (c) joop van helmond)

"vermist op hun overtocht van Lovorno naar Spezia

in hun eigen open boot..."