de dagen vliegen als hommels maar dan met een richting, namelyk de gehele tyd recht vooruit. je kan drie of vier dingen doen; "mailing-lyst reorganiseren voor de verkoop van het spookkâsteel", "gaan zwemmen met de kinderen", "het eerste hoofdstuk van jerry bill herschryven", "snachts in antwerpen de machine-kamer leêgmaken, voor de werklieden morgenvroeg"; maar daarmeê is de kous dan af, echt genadeloos... je kan dus ook niet tussendoor een kwartiertje gewoon op je kont zitten... hoe houdt de mensheid dit vol...
de kunst zou eruit bestaan om je bezigheden drastisch te beperken, tot één segment; "alléén maar die boekjes"; maar dàt soort van eenvoudig bestaan is er alleen voor de rentenier...
wat dat rentenieren aangaat; vanmorgen toch iets grelligs gelezen, in de f.e.t.; hoe erg de crisis ook om zich heen slaat, op de internationale handelsbeurzen merk je dat niet, beleggers en investeerders en sjoemelaars dansen de lambada; dit doordat "main street" en "wall street" totaal uit mekaâr zyn gegroeid; veel levensnoodzakelyke handelswaren hebben nul invloed op wall street, die vooral dryft op de technologische sector. en uiterààrd doen samsung en facebook en netflix het in corona-tyd juist erg goed. de anti-suspense-gedreven auteur komt toch tot deze uitspraak: "dit is het meest grootschalige economisch experiment dat de mensheid ooit meêmaakte; wat er het gevolg van gaat zyn, laat zich in wezen totààl niet voorspellen."
en dat, terwyl voor myzelf op het moment alles zo verdomd goed gaat, - wat een luizenleventje, nog even...
(een "luizenleven" wil dus zeggen: een heel gemakkelyk leven. maar dat zou je niet zeggen, voor my klinkt "een luizenleven" nog erger dan een "hondenleven"...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu