gast-auteur

HET GEVAAR LOERT IN MOMBASA

van onze correspondent in de jungle robertus baeken

aflevering 2

Overtuigd dat Duvel toch niet de blaaskikker was voor wie ik hem tevoren had gehouden, zei ik geabonneerd te zijn op de Noord-Amerikaanse Newspaper Alliance aan welk blad hij het auteursrecht van zijn verhalen had verkocht.‘

    Fawcett heeft heel mijn leven overhoop gegooid,’ ging ik verder. ‘Drie maand geleden was ik nog boekhouder. Een beroep dat ik twintig jaar lang heb volgehouden en waarmee ik netjes in de voetsporen liep van mijn vader, grootvader en overgrootvader. Boekhoudkundig was mijn leven vanaf mijn geboorte tot de dood uitgestippeld. Tot ik over Fawcett hoorde. Hij zette me overdag aan het dromen rond zaken waar geen touw aan vast te knopen is, zoals het getal pi.'

    

Ik ging voort: 'Weet je dat pi, - dit is de verhouding tussen de omtrek en de doormeter van een cirkel, - wetenschappelijk niet vast te leggen is, dat de wiskundigen de cijfers achter de komma gemakshalve reeds na twee laten eindigen, terwijl dit een nooit eindigende lange reeks zou moeten zijn? Nee? Welnu, zulke zaken gebeuren bij boekhouders niet minder. Ik heb het over de gebruikelijke valse achterpoortjes. Een deugdelijk boekhouder kan niet anders dan er nachtenlang van wakker liggen. Ineens zag ik dat mijn voorouders zich hebben vergist. Een plus een is niet altijd twee, tenzij dat zo van te voren is afgesproken. Ja, dat moet ook wel, anders word je ‘r als gewone burger volkomen mesjogge van. Welnu, dankzij Fawcett heb ik ingezien dat ik, zoals alle anderen, verkeerd bezig was. Ik moest het van de ene dag op de andere over een andere boeg gooien. Ik moest de waarheid onder ogen durven zien. Geen valse compromissen meer sluiten. Het ware leven naar me toetrekken.’ Ik sloeg met de vlakke hand in mijn nek. ‘Goh, er vliegen wel veel kwaaie insecten in Mombasa! En is ‘t hier altijd zo heet?’

wordt vervolgd