state of being, 3 november 2020

met de kinderen naar het rivierenhof. deed in extremis denken aan het begin van de vorige lockdown, de eerste weken maakten we d'r toen echt wel een sport van om ze dagelyks een jungle in te sturen. nadien is dat geslabakt, omdat ze na een tydje écht wel toekwamen met, dag in dag uit, rustig-aan loungen in de woonkamer. een mensenhuis moet erg groot zyn, toch zeker met kinderen, maar zodra aan dié voorwaarde is voldaan, is geheel die zucht naar excursie en outdoor-entertainment een vorm van waanzin, van doelverdwazing. indien je de maatschappy, met haar wanen, maar voldoende van je krygt afgeschud, wordt je vanzelf gewaar voor hoeveel overbodige bullshit wy ons moê maken altyd... we zouden een voorbeeld moeten nemen aan onze kat... gaan liggen, gaan zitten, ons wassen, wat eten en weêr gaan liggen...

    voorts toch weêr naarstig bezig geweest met de trap  dwz tapisplein losscheuren van de houten treden. ondertussen geluisterd naar "de geschiedenis van top op the pops". op die manier is dit soort handenarbeid een zegen...

    het boek van de chef-kok is sinds vandaag helemaal klaar, met ingevoegde correcties en alles. straks, vannacht, beginnen aan de my ingestuurde correcties aan het kerstverhaal... met het stripverhaal van bert lezy ook in het verschiet, dat byna klaar is, is myn boekjes-productie safe tot maart 2021... dit geeft vandaag, eindelyk, een gevoelen van rust, voor de eerst keer in acht maanden tyds (van meet af aan doorgepeerd hebbend om een soort van "voorsprong" te creëren, deze dus vandaag pas weten te bereiken...)

    in al myn egoïsme kan ik alleen maar herhalen dat voor my persoonlyk zo'n lockdown een ongelooflyk geschenk is, iets waar ik decennialang naar aan het snakken ben geweest, werkelyk. ik ben aldoor bezig met het uitsorteren, herschikken en opblinken van àl myn voorbye werk, dat nog als één puinhoop achter my ligt, en laaf my onderwyl aan het huiselyke genoegen van myn eenvoudigweg volmaakte gezin... het theater-om-den-brode heeft my uitgewrongen, dat is aldoor extréém hard werken geweest, zonder één dag rust.

het rivierenhof op zyn mooist