in de ochtend, na slechts vier uur slaap (ternauwernood), door de mistige kou naar het atheneum van schilde my begeven, met de bedoeling om daar schoolmeester te spelen voor een examen wiskunde; dwz: ik deed er alleen toezicht. de ramen stonden corona-proef wyd open, met als enig nadeel dat ik rond twaalf uur smiddags wel flink onderkoeld was geraakt. wat we winnen aan "gered van corona" compenseren we deze winter met "gestorven aan long-ontsteking". (not. ik ben groot voorstander van de maatregel van open ramen.)
vervolgens naar de post gereden in de schoolstraat in schilde, om de "rendier"-boeken te gaan afleveren die zyn eindbestemd voor spanje (1), griekenland (1) en nederland (7); myn buitenlandse fanbase.
thuis in huis waren werklieden bezig de toiletten te installeren, een stel werklieden dat erg vaak zegt "het is daarmeê" (dwz "om daarom"), en die van ons daarom de bynaam hebben gekregen van de "tisdarmeeërs", wat erg bybels klinkt, als een volk uit het oude testament; de "tisdarmeeërs". de aandachtige lezer zal zeggen: dat stopt by jullie precies nooit, die werklieden, altoos met vanalles in de weêr; maar: dit had nu wel vyf weken stilgelegen, het lykt allleen maar lang te duren, in waarheid gaat het juist erg goed vooruit. ons huis is eigenlyk onze hobbie geworden...
beginnen te kyken naar "it", de griezelfilm, al deinsden-ik ervoor terug toen ik begreep dat de totaal overschatte stephen king hiermeê te maken heeft... zélf heeft stephen king maar één tamelyk goed ding gemaakt, "misery"; zyn andere classic, "the shining", is alleen maar zo groots dankzy kubrik, en zelfs in weêrwil juist van king.
algauw viel ik echter, in de zetel, in een zeeeeeeeer diepe slaap... bedoeld als een powernap - maar ik werd pas een uur en een half later wakker. gone was the day...
de rest van de lange namiddag en avond was alwéér zo'n enerverende opeenvolging van voze digi-klussen; correspondentie, agenda-besprekingen, boekhoudkundige details, inlog-systemen, factuur-herzieningen, et cetera. het vliegt echt de bocht uit hoe dit soort digitale non-arbeid ons leven stilaan quasi integraal heeft overgenomen... uren, uren ben je ermeê bezig...
de kinderen in een rustige bui de laatste tyd... rocco james conan een zuivere homo universalis; een uur striptekenen, een uur piano-spelen, een uur lezen, een halfuur in zyn dagboek schryven... mollie, voorts, doet haar huiswerk tegenwoordig op een bepaalde naschoolse studie-opvang, wat ons ook van een soort hysterische stress ontheft.
flodder...
tex willer...
cola zero...
spare ass annie...
morgen laatste aflevering van "antwerpen in de jaren negentig" opnemen; special guest: leona detiège...
 |
| kerstexamen wiskunde, zesde jaars latyn-wiskunde. kan jy er wat van?? (vandaag zou ik my hier wel veel beter op kunnen concentreren dan toen ik een scholier was; inmiddels zie ik er de kick wel van in, en het eenvoudige idee dat dit àlles àltyd alléén maar een kwestie is van transcriptie...) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu