vanuit technisch oogpunt een moeilyke dag... lekker thuiszitten - maar: niet in de living kunnen komen, die immers, van vooraan by de keuken tot achteraan by de open haard, is dichtgeplakt met plastieken zeilen; de werklieden immers begonnen zynde met het verven van alle wanden...
velen van myn talloze lezers zullen opperen: nu dàt weêr - maar: het is niét overdreven, laag by de grond vertoont dit behang nog de vingerverf-afdrukken van rocco james conan uit de oertyd, toen die nog moest leren lopen...
bovendien is het koud in huis; het zonnetje schynt, en toch heb je daar niks aan; puur boerenbedrog. hoewel de kinderen nog eens een "challenge" zyn aangegaan: van twee uur smiddags tot acht uur savonds in de tuin blyven, niét binnenkomen tenzy voor het sanitaire; ze houden goed vol, maar zelf word ik er somber van; hoe kunnen ze hun eigenste vrye dag zo willen verkwanselen, in de kou op de trampoline - ik ben bly dat ik zélf geen kind meer ben...
echt wérken lukt ook al niet. pertang gisteren ging het nog allemaal zo lekker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu