een stukje dialoog van heb-ik-jou-daar, maar voortgebracht met een totale cool, een totale vanzelfsprekendheid.
"het toestel werd gebouwd met een spaanse licentie, maar niet volgens de regels van het boekje." hoe kan je zoiets verzinnen? dit is volmaakt realisme, of meer zelfs: dit IS realiteit... dit soort problemen zyn de échte problemen des levens...
"ik weet maar al te goed hoe zo'n koffiemolen er langs de binnenkant moet uitzien!"- dat klopt, zo pràten mekaniers...
ongemerkt krygen we overigens voor het eerst het gezicht van die mekanieker te zien, al moet gezegd dat die weêr zo technisch en onpersoonlyk wordt geportretteerd, dat je die zes vakjes verderop weêr niet meer met zekerheid zal kunnen herkennen... ergens is dat ook wel juist stoer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu