stripboekbespreking

wayne shelton - het verraad

ik blyf maar strips lezen die éigenlyk niet zo héél erg goed zyn getekend. maar: als zeer generiek avonturenverhaal is deze wayne shelton toch ook weêr een volstrekt schot in de roos - met "generiek" hier wordende bedoeld: tegemoetkomend aan de eisen gesteld door een genre, in dit geval het avonturenverhaal, rik ringers maar dan iets meer hard-boiled.

    wat het tekenwerk aangaat, zegt die cover al genoeg: een byna voos, onpersoonlyk realisme, in een lay-out waarmeê je naar de boekenrekjes van de delhaize kan; maar toch, precies tegelyk, een ongemeen dramatisch ding, qua compositie even goed als "het gele teken": symbool en anekdote tegelyk.

    het scenario is werkelyk van een onevenaarbare rotvaart... een zevental avonturiers dat, voor een premie, alles op alles zet om een gevangene te helpen ontsnappen, en dit dan ook nog eens tegen een geloofwaardige, pseudo-politieke achtergrond - heel goed... die auteur, jean van hamme, is dan ook wel geen lachertje natuurlyk... als je er vandaag aan zou beginnen om fulltime al die mens zyn strips na te lezen, dan was je zonder overdryven volgend jaar nog bezig. maar "wayne shelton" is beter dan die andere dingen. omdat dat tom selleck-achtige hoofdpersonage wel geinig is...