uit het schriftje

een vriend van my wilde buschauffeur worden. zyn sollicitatie was voor volgende week woensdag. een paar dagen geleden had ie op facebook een behoorlyk fel item gepubliceerd, waarin ie een lans brak voor sean dhondt. vanmiddag kreeg hy telephoon van de lyn: het bestuur is van oordeel dat deze facebook-column te compromitterend is; aldus kan ie gelyk, zo maken ze hem duidelyk, fluiten naar zyn sollicitatie.

    voor een godsdienstleraar of jeugdwerker of een andere voorbeeldsfunctionaris zou zo'n sanctie eventuéél nog te verdedigen zyn, énigszins - maar voor een buschauffeur?? dit zyn heel, héél rare tyden. echt beklemmend.

waar ik niet tegen kan als je iemand om uitleg vraagt achter de computer (byvoorbeeld "hoe kan ik zo'n track nu juist downloaden?"): vlak voordat die kenner in kwestie je gaat beginnen in te lichten, zegt die mens je dan meestal: "o - maar da's heel gemakkelyk;"- en dàn begint ie er pas aan.

    by computergedoe is namelyk àlles "heel gemakkelyk", àltyd. je moet daar nooit voor op je handen gaan staan en tegelyk hebreeuws zingen. een goeie crême brulée maken, dàt is moeilyk. iets installeren op een computer, dat is àltyd alleen maar één ding: één bepaalde opeenvolging van knoppen indrukken. en that's it, meer nooit. dus NATUURLYK is dat "gemakkelyk", fuck dat! maar je moet weten wélke knoppen, dà's de gehele shit. maar je moet dus nooit, nooit, beginnen met het gezegde: "da's gemakkelyk."