state of being, 19 mei 2021

zoals altyd een kwartier vroeger wakker geworden dan het nochtans erg vroege commando van de wekker op dinsdag. de ochtendrituelen derhalve zeer rustig kunnen voltrekken, zelfs nog naar de bakker gelopen. ook zelfs nog kunnen gaan tanken op de heenweg. in het tankstation was het zeer rustig.

    myn overjas lag op de achterbank maar vermoedelyk ging die niet nodig zyn.

    almaci op de radio. sancties tegen israël; wie ziet zoiets ooit gebeuren?

    alle klassen zeer vlotjes en vriendelyk, arbeidzaam maar niet overdreven, juist goed, jong en fris en gezond. ook, ten zeerste zelfs, de zogenaamde moeilyke klas was volmaakt, al moet ik eerlyk opbiechten dat een paar van de grotere uitdagingen eenvoudigweg niet present tekenden.

    ook hier en daar quiz-time...

    "noem één toneelstuk van shakespeare."

    in alle ernst, het enige antwoord: "de drie musketiers."

    en toch, toch is dat écht goed geprobeerd!!

    snamiddags, na de verhuis van schoten naar schilde, op de parking van schilde in de auto achteroverliggende, exact een kwartierlang kunnen power-nappen, mét voorspoed.

    nà schilde eindelyk langs wynegem shopping center geraakt, was van 1999 geleden, toen ik daar namelyk deelnam aan een presentatie van een 100e of 200e album van kiekeboe (mehro is een fan van my, het album "een echte vitalko" is aan my opgedragen zelfs...) de betere massaconsumptiestrip: reboot lucky luke, reboot michel vaillant... sinds langer nog eens een paar dc-superhelden-comics bovendien, gewoon voor de afwisseling...

    ik was afgepeigerd, maar de zon scheen en de buit was goed en frank vandenbroucke was op de radio, de laatste der mohikanen in het circus van té snel zotgedraaiden...

    rond zes uur thuis... de auto gelyk wat uitgemest... vanwege te vrydag naar de lilse bergen voor een weekend...

    familylife. frieten met kôteletten. johnny cash.

    voor rocco liedjes zingen wanneer ik hem in bed leg.

    nu is het halftien savonds. nu heb ik het uitgestrekte Ryk Der Vryheid weêr voor me liggen. als het lukt, ga ik pas rond drie uur snachts naar bed.

hy deed byna niets meer. hy bracht geen boekjes meer uit. hy deed quasi geen optredens meer. hy gaf 9 uurs per week engelse les, aan scholieren van een derde middelbaar.

    laat snachts zat hy in het pikkedonker met zyn koptelephoon over zyn oren, te kyken naar boksfilms uit de jaren 90 en actiefilms uit de jaren 80. en hy begroef zich opeens in een merkwaardig snel aanwassende verzameling populistische europese stripverhalen.

    en dat was alles.

    zo wist ie toch nog 93 te worden.