jy ook een goeie morgen...
het woord "ezel" genoteerd, om toch iéts van myn droom te zullen onthouden.
in de zetel beneden meteen maar beginnen te werken aan "de objectieve blog", d.w.z. de eerste paar rubriekjes van deze blog. de rest van het huishouden was weldra naar buiten, de parken in. tussendoor laadden-ik de afwas-machine goed in, doch zonder vervolgens ook, jammer genoeg, de "aan"-knop te vinden.
beneden in de tuin wat liggen te lezen in een biographie van klopstock uit 1804. alsof 99 procent van de mensheid toen imbeciel was. de levensbeschryving zelf beslaat een veertigtal pagina's - vyf pagina's daarvan worden uitgetrokken voor de beschryving van klopstock zyn begrafenis; wat de kinderen toen aanhadden, welke bloemen ze op zyn graf legden, welke muziek er speelde in de kerk...
de proto-duitsers (duitsland zelf bestond nog niet), waren in 1804 veel méér achterlyk dan de fransen of de engelsen...
ondertussen was mollie haar telephoon dan toch wél opgeladen geraakt, en ben ik haar die gaan brengen waar ze uithing. net toen begon het te regenen, en bleek ze met viér vriendinnen weêr naar huis op weg.
nog ietsje later op de dag liepen er zés kinderen in huis. toen een of andere moeder een déél van ze, kwam ophalen, ontwaarden-ik dat, in de machine-kamer, myn gigantische christusbeeld, mét yzeren hangsokkel, tegen de grond was gevallen. "inderdaad, die is gevallen - op aisatu haar kop." "dat standbeeld - is op aisatu haar kop gevallen??" "ja, dat viel naar beneden - op haar kop." "en - ik heb daar niks van gehoord??" "ze heeft anders wél serieus geroepen..."
gelukkig mankeerde ze niks, by nader inzien. als iemand dood moet, dan is dat zo; god blyft, en zal altyd blyven, de baas - maar: niét mag dit dan gebeuren juist wanneer kik degene ben die werd verondersteld, voor oppasser te spelen...
frieten gaan eten by lore en ann-sofie, de bunnies van hierboven.
van tien uur savonds tot twee uur snachts onafgebroken over myn poe-monographie voorovergebogen kunnen zitten. met enorme resultaten, eindelyke sprongen. vandaag ging het over zyn fameuze essay "the philosophy of composition", waarin poe ons uitlegt hoe je, op grond van een rationeel stel reglementen, stap voor stap hét meest perfecte gedicht ter wereld kan componeren - terloops aanduidend dat dit zyn éigenste gedicht "the raven" betreft.
een mug in huis. zoals àltyd, in déze zithoek. de horror!! àltyd als je hierzo zit te schryven snachts, is daar steevast één en diezelfde rot-mug, al jarenlang, zomer én winter.
psst: Wat helpt tegen muggen: Klamboe (in de Action, 4 euro voor een 2 persoonsbed-klamboe)
BeantwoordenVerwijderenok
BeantwoordenVerwijderenOmdat je het hier over God had op een speciale manier verwijs ik je naar een blogpost van me die het over de enige mogelijke deal met God heeft. (klik op mijn naam)
BeantwoordenVerwijderen