vervolgens, onverwyld, alle spullen in huis in zakken ingeladen: kussen, boeken, ellentriekdraden; washanden, schoenen, half-leêge mayonaise-potten. zo vul je algauw de gehele kofferbak... vuilniszakken naar het belt gedragen...
de kinderen intussen de bossen in, nog één keertje gaan zwemmen... twee zeer kleine, blonde jongetjes, eentje van zes en eentje van zeven, liepen rocco james conan aldoor achterna; om voor publiek te spelen, werkelyk, onderwyl hyzelf vervaarlyke touwen beklom en dergelyke.
de zon kwam er tamelyk aardig door. evenwel met de nadruk op "tamelyk". de laatste tien dagen drong het zelfs tot my helemaal door, dat dit toch écht een kletsnatte zomer was...
de auto weêr voorgereden aan de uitgang... in afwachting van de kinderbende, een paar blaêren kunnen lezen in het dagboek van cyrille offermans. een troost om in te zien, lezers, dat zyn notities exact even nutteloos zyn als de myne - terwyl ik ze dus toch, kennelyk, grààg lees; mondjesmaat maar toch echt met een rustig plezier.
met de auto onderweg naar antwerpengrad iedereen rustig...
die festivalgangers aan de lilse bergen aanstaand weekend, mogen hun lol hebben - het krioelt daar, in dié bomen specifiek, waar hun tenten en podia staan, van de processierupsen...
mollies vriendin stella afgezet waar ze woont, aan het coxplein.
ons huis is groot en mooi en behoorlyk goed aan de kant gezet. pitouche kei-bly...
twee uurs lang alles weêr uitladen; textiel by het textiel, et cetera. in myn earplugs ondertussen een interessant interview met de schryver theo kars... vertaler van de integrale casanova... kompaan van de schryver-dief boudewyn van houtem...
met dit soort van gesprekken aldoor ter beschikking, terwyl je ruimt, zyn dit soort van suffe karweien een zegen. ik weet niet meer hoe we dit vroeger deden. het geklus wordt hiermeê tot zo'n minieme byzaak, dat als het werk gedaan is, maar het programma nog niét, dat je al byna spyt hebt dat het gedaan is.
vervolgens byslapen in de zetel in de living. dat ging meteen. al ging er te snel weêr een telephoon...
luv is intussen bezig met een i.d.-lezer, om de itsme-ap van myn telephoon naar die van onze boekhouder te proberen over te brengen, het gebruikelyke labyrint van digi-codes, zoals die ons leven stilaan compleet om zeep hebben geholpen. ikzelf ook, met de fiets, langs myn pa en myn ma getrapt, om ook zyn telephoon te lenen voor nog meer van dat soort digi-stuff... als ik luv niet had, in zake dit soort van uitdagingen, dan moest ik er in zo'n erge mate de brui aan geven, aan alles, dat ik my dan, op kosten van het ocmw, zou moeten terugtrekken in een boshut, zonder verlichting; ik kàn het niet meer...
finaal verbeterwerk aan het poe-boekje... naar frank zorro, myn uitgever: om iets gloednieuws te gaan ophalen, namelyk de exemplaren van ons nieuwste stripverhaal, "monsterbusters from the universe" - dat, echter, pas half september naar buiten komt...
het is elf uur...
all is well in gotham city...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu